“คุณตะวันฉายต่างหากที่เป็นคนทำให้ชีวิตของมณวดีไม่เหลืออะไร” อาทิตย์ชะงักค้างขาแกร่งทั้งสองข้าง ก้าวไม่ออกเหมือนถูกโบกทับไว้ด้วยปูนซีเมนต์อย่างแน่นหนา หากแต่เขากลับส่งใบหน้าขบขันกลับคืนไปให้อีกฝ่ายเพราะสิ่งที่อดีตสามีผู้โง่เขลาของมณวดีพูดมานั้น มันช่างตลกสิ้นดี!
เขาเห็นกับตาในตอนที่คุณประภพทิ้งแม่ของเขาเพื่อไปพลอดรักกับมณวดี เขาได้ยินกับหูว่าคำพูดของคุณประภพร้ายกาจเพียงใดในตอนที่หันหลังให้แม่ของเขาเพื่อจะออกไปหาผู้หญิงที่หวังแต่จะกอบโกยคนนั้น
“แม่ผมเนี่ยนะ ทำให้ผู้หญิงคนนั้นไม่เหลืออะไร ผมว่าคุณคงเข้าใจอะไรผิดแล้วละครับ” อาทิตย์แทบจะหัวเราะพ่นใส่หน้าแขกคนสำคัญของเขา ทว่ากลับกันในสายตาของเกียรติตอนนี้ อาทิตย์ทำตัวราวกับเป็นผู้พิพากษาบนบัลลังก์สูงสุดที่ถือคำตัดสินโทษมณวดีอยู่ในมือโดยไร้หลักฐาน แต่จู่ ๆ โชคชะตาดันให้เขามาเป็นพยานปากสำคัญโดยที่ไม่ได้คิดการเอาไว้ล่วงหน้า
“ใช่ คุณตะวันฉายนั่น
