“เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ!” มดแดงสั่งเสียงพยายามมั่นคง แม้มันจะสั่นๆก็ตามที “มดแดง จะใช้ไอ้นั้นทำร้ายคุณเค อย่างงั้นเหรอ?” “ใช่ ถ้าไม่เปิดประตูหรือหลีกทางไป” มดแดงและเค-วอลลิส ยังคงยืนอยู่กับที่ มีแต่สายตาและคำพูดเท่านั้น มดแดงกลืนน้ำลายเหนียวที่กลืนลงคออย่างยากลำบาก เมื่อมองกายเปลือยท่อนบนของ เค-วอลลิส “ไม่คิดจะคุยกันดีๆเหรอ” “ไม่คุย!” มดแดงปฎิเสธในทันที และถอยหนึ่งก้าว เมื่อเค-วอลลิส เริ่มขยับเข้ามาหาเธอหนึ่งก้าว “มดแดง คุณเคเหนื่อยมากเลยรู้มั้ย ร่างกายคุณเคแทบจะยืนอย่างคนมีสติไม่ไหวแล้ว คุณเคไม่ได้พักผ่อนมาหลายวันแล้ว” มดแดงกัดเม้มริมฝีปากแน่น เขาจะบอกเรื่องแบบนี้กับเธอทำไมกัน ถึงแม้เธอจะดูออกว่าเขาดูอิดโรยจริงๆ แต่อะไรเป็นสาเหตุเธอก็ไม่แน่ใจ ไม่ๆๆๆ เธอต้องมาสนใจทำไม มาสนใจคำพูดของเขาทำไม ถึงแม้เขาจะเป็นเจ้าหนี้ของเธออยู่ก็ตาม เจ้าหนี้กับลูกหนี้สถานะของเขากับเธอในตอนนี้ “งั้นคุณก็ถ