#74 II : “แรกพบ”

2657 คำ

“เชิญครับ” ฮาลซาน ผายมือไปตามทางเดินที่ปูด้วยหินอย่างสวยงาม นิโคลมองอุทยาน เรียกแบบนี้ได้มั้ยนะ เพราะที่นี่สวยงามมากไม่แพ้ที่อื่นของเมืองเลย แม้แสงจากพระอาทิตย์เริ่มน้อยนิดแต่ก็ไม่อาจทำให้ที่นี่ลดลงความงดงามเลย “มีใครเคยบอกมั้ยคะว่า เมืองของคุณสวยทุกอณูพื้นที่เลย” นิโคลหันมากล่าวกับฮาลซาน ที่ได้รับรอยยิ้มและการโค้งศีรษะให้นิโคลอย่างชื่นชม ฮาลซานมองตามหลังร่างระหง งดงาม หญิงสาวคนนี้งดงามทั้งภายนอกและภายในจริงๆ ตั้งแต่เธอและทีมงานของเธอเข้ามาไม่มีใครสักคนที่สร้างปัญหาความยุ่งยากใจให้กับพวกเขาเลย การตัดสินใจครั้งนี้ของนายท่านไม่ผิดพลาดเลย นิโคลและทีมงานให้เกียรติให้ความเคารพต่อสถานที่และคนที่นี่ จนอดไม่ได้ที่ฮาลซานต้องขอชื่นชมเธอ นิโคลเดินไปตามทางเดินขนาดเล็กอย่างไม่รีบร้อน เธอทอดสายตาชื่นชมต้นไม้ทั้งเขียวขจี ไม้ดอกที่งดงามจนน่าเหลือเชื่อว่ามันขึ้นอยู่บนพื้นทรายได้อย่างไรกันละเนี่ย  เสียงน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม