ก็บอกว่าไม่ชอบ
1327 คำ
@ 2 วันต่อมา
"คะนิ้งวันนี้ไม่ไปเฝ้าพี่โซลเหรอ... : แพตตี้
"ไปทุกวันเดี๋ยวเขาก็เบื่อแย่ เว้นช่องว่างให้เขาได้คิดถึงบ้าง อะไรบ้าง
"เขาจะคิดถึงมึงเหรอ...กูเห็นอีเดือนดับมันตามเฝ้าตามตอแยพี่เขาอยู่เหมือนกัน ป่านนี้ทำคะแนนนำมึงไปแล้วมั้ง : แพตตี้
"เห่อะ ! อย่างพี่โซลเขาไม่ชอบคนแบบอีเดือนหรอก
"มึงรู้ได้ไง....เมื่อวานกูยังเห็นพี่เขารับขนมจากมันอยู่เลย : แพตตี้
"รับขนม ???
"อืม... : แพตตี้
"............
คะนิ้งนิ่งไปครู่หนึ่ง ภายในใจรู้สึกเคืองคนเป็นพี่เล็กน้อย ขนมที่เธอทำแล้วตั้งใจเอาไปให้เขา เขากลับปฏิเสธไม่ยอมรับมัน แต่กับผู้หญิงอีกคนเขากลับเต็มใจที่จะรับเอาไว้
"ทำหน้าแบบนั้น คืออะไร : แพตตี้
"เปล่า....
"ถ้ามึงไม่ไปหาพี่โซลงั้นเราไปหาอะไรกินกันดีไหม กูเห็นมีร้านกาแฟเปิดใหม่ที่หน้า มอ. เห็นเขาบอกบรรยากาศโคตรดี เราลองไปชิมกันไหม : แพตตี้
"อืม...แล้วอีกัสล่ะ...ไม่ชวนมันไปด้วย
"มันคงจะไปอยู่หรอก เมื่อวานมันพึ่งทะเลาะกันกับน้องเนส ป่านนี้คงกำลังงอนง้อกันอยู่ ไม่เห็นมาเรียนตั้งแต่เช้าแล้ว : แพตตี้
"มีแฟนเด็กก็งี้...เอาใจยาก..
"ช่างมันเหอะ กูว่าเรารีบไปกันเถอะ เดี๋ยวไม่มีที่นั่งชิวล์.. : แพตตี้
"อืม....
@ร้านกาแฟหน้ามหาลัย.. >> ร้านหน้ามอ.
"กูว่าแล้ว....มัวแต่คุยเรื่องอีกัส...มาช้าไม่มีที่นั่งเลยเนี้ย : แพตตี้
"เอาน่า..ไปนั่งข้างนอกก็ได้...รีบไปสั่งเห่อะ..
"เห้อ...!... ก็กูอยากเซลฟี้กับบรรยากาศวินเทจภายในร้านนี่น่า.. : แพตตี้
"วันหลังค่อยมาใหม่ก็ได้ ร้านเขาคงไม่เจ๊งวันสองวันนี้หรอก..
"....เออๆ..แล้วมึงเอาไร.... : แพตตี้เอ่ยถามคนเป็นเพื่อน
"ชาเขียวมัจฉะเย็น
"อืม...
แพตตี้กับคะนิ้งเดินเข้ามาในร้านกาแฟเปิดใหม่หน้า มอ. ก่อนจะเดินไปสั่งเครื่องดื่ม ระหว่างที่รอรับเครื่องดื่มอยู่หน้าเคาน์เตอร์ก็ได้ยินเสียงเรียกดังมาจากด้านในร้าน
"น้องคะนิ้ง...น้องแพตตี้ : ไฟเพลิง
"อ้าว..พี่เพลิง...มาทานร้านนี้ด้วยเหรอคะ : คะนิ้ง
"ครับ....มากับไอ้รามแล้วก็ไอ้โซล : ไฟเพลิงหันหน้าไปทางรามสูรกับโอโซล รามสูรโบกมือและยิ้มทักทายคะนิ้งกับแพตตี้ ส่วนอีกคนยังคงทำท่าทีนิ่งเฉย ไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมามอง
"อืม...ที่นั่งในร้านเต็มหมดแล้ว น้องคะนิ้งกับเพื่อนไปนั่งด้วยกันไหมครับ มีที่ว่างสองที่พอดีเลย... : ไฟเพลิงเอ่ยปากชวนทั้งสอง ในขณะที่แพตตี้กำลังจะตอบตกลงด้วยความดีใจ แต่คะนิ้งตอบปฏิเสธออกไปเสียก่อน
"....โอเค....... : แพตตี้
"ไม่รบกวนดีกว่าค่ะ...นิ้งกับแพตตี้ไปนั่งข้างนอกก็ได้
"คะนิ้ง !!!!! : แพตตี้ถึงกับหันขวับมามองคะนิ้ง พี่เขาอุตส่าห์ชวนแล้วแท้ๆ ทำไมถึงปฏิเสธได้...
"ไม่อยากไปนั่งโต๊ะเดียวกันกับไอ้โซลมันเหรอ... : ไฟเพลิง
"พี่โซลเขาคงไม่อยากให้นิ้งไปนั่งใกล้เขาหรอกค่ะ.... : คะนิ้งตั้งใจพูดให้อีกคนได้ยิน แต่ทำท่าทีเป็นไม่สนใจ แถมคนเป็นน้องยังทำหน้านิ่งเหมือน ไม่กระปรี้กระเปร่าเหมือนทุกครั้งที่พบเจอกับโอโซล
"โกรธอะไรเพื่อนพี่รึเปล่าเนี้ย ทำหน้านิ่งเชียว : ไฟเพลิง..
"เป็นได้แค่คนอื่น...ไม่มีสิทธิ์นั้นหรอกค่ะ
"กูไปหาที่นั่งรอนะ...เสร็จแล้วก็ตามออกมา : คะนิ้งหันมาพูดกับแพตตี้ก่อนจะเดินออกจากร้านไปหาที่นั่งด้านนอก..คนที่นั่งหน้านิ่งอยู่ก่อนหน้าถึงกับเหลือบสายตามามอง เมื่อเห็นความผิดปกติของคนที่พึ่งจะเดินหน้างอออกไป
"น้องคะนิ้งโกรธอะไรพวกพี่รึเปล่าครับ ทำไมวันนี้ดูหน้างอผิดปกติ : ไฟเพลิงหันไปถามแพตตี้ด้วยความงุนงง
"แพตก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ อาการแบบนี้แปลว่านิ้งมันกำลังนอย... : แพตตี้
"นอย ??? : ไฟเพลิงเอ่ยถาม ในขณะที่อีกคนก็พยายามเอียงหูฟังอยู่เหมือนกัน
"ค่ะ...ปกติมันอารมณ์ดีจะตาย ตั้งแต่มันรู้ว่าพี่โซลรับขนมจากยัยเดือนดับคณะบริหาร มันก็เงียบไป ทำหน้าอย่างกับกำลังน้อยใจอะไรสักอย่าง.. : แพตตี้
"อ่อ.....เรื่องขนมของน้องเดือน คือว่าไอ้โซลมัน....... : ไฟเพลิงกำลังจะอธิบาย แต่มีเสียงของพนักงานแทรกเข้ามาก่อน
"ชาเขียวมัจฉะกับลาเต้เย็นได้แล้วค่ะ
"ค่ะ...งั้นแพตขอตัวนะคะ..ให้คะนิ้งรอนานเดี๋ยวมันงอนแพตอีกคน..😊 : แพตตี้
"ขะ..ครับ... : ไฟเพลิงตอบออกไป ก่อนจะแยกย้ายกับแพตตี้แล้วเดินกลับมานั่งที่โต๊ะของตนเอง....
@กลุ่มของโอโซล
"ทำไมทำหน้าแบบนั้นวะไอ้เพลิง : รามสูรถามไฟเพลิงเมื่อเห็นว่าไฟเพลิงทำหน้าตางุนงงระหว่างที่นั่งลงบนเก้าอี้
"ไอ้โซล...มึงทำอะไรให้น้องคะนิ้งงอนรึเปล่าวะ... : ไฟเพลิง
"............. : โอโซลไม่ตอบยังคงนั้งกอดอกหันหน้าออกไปมองทางคะนิ้งที่นั่งอยู่ด้านนอก...
"ทำไมมึงถามแบบนั้นวะ มีอะไร น้องคะนิ้งงอนไอ้โซลเหรอ.. : รามสูร
"กูว่าใช่นะ....นี่ขนาดกูเปิดทางให้น้อง อุตส่าห์ชวนมานั่งด้วยกัน แต่น้องดันปฏิเสธซะงั้น : ไฟเพลิง
"เขาไม่อยากมานั่งกับมึงรึเปล่า มึงอ่ะพูดมาก : รามสูร
"น้องบอกว่าไม่อยากรบกวน ไอ้โซลมันคงไม่อยากให้น้องมานั่งใกล้หรอก ตอบกลับมาแบบนี้ มึงคิดว่าไงวะ... : ไฟเพลิง
"งอนชัวร์ : รามสูร
"....เห้ย ! ไอ้โซล ดูเหมือนน้องคะนิ้งคนสวยจะงอนมึงซะแล้ว มึงไปทำอะไรเอาไว้วะ... : รามสูรหันมาพูดกับโอโซลที่ยังคงทำหน้านิ่งที่เปลี่ยนจากเดิมไปหน่อยก็คงจะเป็นคิ้วที่ดูเหมือนจะผูกกันเป็นปมหนักขึ้นกว่าเดิม
"กูจำเป็นต้องสนใจด้วยเหรอ... : โอโซลตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งๆตามเดิม ทั้งที่ภายในใจก็รู้สึกตงิดอยู่เหมือนกัน
"กูว่าน่าจะเป็นเรื่องเมื่อวานที่มึงรับขนมของน้องเดือนคณะบริหารรึเปล่า : ไฟเพลิง
"ทำไมวะ ?? : รามสูร
"ก็สองวันก่อน น้องคะนิ้งอุตส่าห์เอาขนมตาลที่ตัวเองตั้งใจทำมาให้ แต่ไอ้โซลมันกลับไม่รับ แถมยังบอกน้องว่าไม่ชอบกินขนมอีกด้วย ปฏิเสธน้องชัดๆ : ไฟเพลิง
"แล้วไงวะ ????? สุดท้ายมันก็แย่งจากมือมึงไปไม่ใช่เหรอ ไม่ยอมแบ่งให้ใครซะด้วย ของน้องเดือนมันโยนทิ้งถังขยะมึงก็เห็น : รามสูร
"แล้วน้องมันจะรู้ป่ะ...ไอ้เชี้ยโซลมันปฏิเสธน้องต่อหน้าไปแบบนั้น ก็คงจะนอยแหละ : ไฟเพลิง
"เอาไงวะไอ้โซล น้องคะนิ้งคนสวยงอนมึงแล้วนั่น...ดูเหมือนจะงอนจริงซะด้วย...ไม่หันมามองมึงเลย : รามสูร
"งอนก็งอนดิ..ไม่ได้เป็นอะไรกัน กูไม่ได้สนใจอยู่แล้ว
"อ้าวเหรอ...กูนึกว่ามึงเริ่มสนใจน้องเขาแล้วซะอีก ตกลงว่ามึงไม่ชอบ ? : ไฟเพลิง
"อืม..ไม่ชอบ แล้วพวกมึงก็ไม่ต้องถามอีก...ไม่ชอบก็คือไม่ชอบ...
"มึงแน่ใจ ??? : รามสูร
"ก็บอกว่าไม่ชอบไง..เซ้าซี้อะไรนักหนา
"เออ...มึงอย่ากลืนน้ำลายตัวเองแล้วกัน...น้องออกจะน่ารัก ขนาดกูกับไอ้รามยังชอบเลย ถ้าไม่ติดว่าเขาจีบมึงนะ กูสอยนานแล้ว.... : ไฟเพลิงพูดไปด้วยยิ้มไปด้วย ส่วนรามสูรเองก็ไม่ได้โต้แย้งใดๆ ได้แต่ยิ้มมุมปากอ่อนๆ ปล่อยคนที่บอกไม่สนใจ ทำหน้าบึ้งหน้าตึงอยู่แบบนั้น
- ผู้เขียน
