@18.00 น.
"ที่จริงเฮียไม่ต้องเดินมารับหนูก็ได้นะคะ ชายหาดอยู่ใกล้แค่นี้ หนูเดินมาเองได้
"จะปล่อยให้มาเองได้ยังไง...หนูยิ่งไม่สบายอยู่..
"หนูหายแล้วค่ะ...ตอนนี้แข็งแรงมาก ว่าแต่คนอื่นไปถึงกันหมดแล้วเหรอคะ
"ครับ..ทุกคนกำลังปาตี้รอ ..
"งั้นเรารีบเดินกันดีกว่า หนูหิวจะแย่
"..หิวแล้วเหรอ..อยากกินอะไรล่ะ
"กุ้ง หอย ปู ปลา อยากกินทุกอย่างเลยค่ะตอนนี้
"กินเฮียด้วยไหมล่ะ คำเดียวเอาอยู่ เฮียอร่อยนะ
"......ใครเขาอยากกินเฮียกันล่ะ....เพ้อเจ้อ...
คะนิ้งรีบก้าวเท้าเดินอย่างไว ขืนเดินไปคุยไปแบบนี้ คนเสียเปรียบดูเหมือนจะเป็นเธอ
โอโซลที่เห็นว่าคนเป็นน้องเสียอาการกับคำพูดของเขา คนตัวโตถึงกับหลุดยิ้มกว้างออกมา นึกถึงเมื่อก่อน เป็นเขาเองสินะที่ชอบพูดคำๆนั้นกับเธอ "เพ้อเจ้อ" พอเจอเข้ากับตัวถึงกับอดขำตัวเองไม่ได้
ทั้งสองเดินลัดเลาะมาตามแนวชายหาด บรรยากาศที่ถูกประดับตกแต่งไปด้วยดวงไฟหลากสีสวยงาม ลมเย
