@เช้าวันต่อมา
แสงแดดอ่อนๆในยามเช้าส่องกระทบม่านตาของผู้เป็นน้อง คะนิ้งค่อยๆลืมตาตื่นในขณะที่มือหนาของอีกคนค่อยๆขยับกอดรัดเอวคอดเอาไว้แน่น
"อื้ม ~~ ตื่นได้แล้วค่ะ..สายแล้วนะคะ
"ยังไม่อยากตื่นเลยครับ ขออีกนิดหนึ่ง
"ขืนชักช้าคนอื่นจะสงสัยเอาได้นะคะ ปล่อยหนูได้แล้ว
"เฮียลุกไม่ไหว ไม่มีแรงเลยครับ
"อย่างเฮียเนี้ยนะคะ ไม่มีแรง...
"อือฮึ...ก็เมื่อคืนเฮียบำเรอหนูทั้งคืน เช้ามาเลยหมดแรงแบบนี้ไง...
"เพี๊ยะ !!!!
"โอ้ยย..!! หนูตีเฮียทำไมครับ เฮียเจ็บนะ : คะนิ้งฟาดฝ่ามือเล็กลงไปเบาๆที่ต้นแขนแกร่ง..พูดอะไร ไม่อายฟ้าอายดินบ้างเลยรึไง
"แค่นี้ไม่ทำให้เฮียเจ็บหรอกค่ะ ไม่ต้องมาเสแสร้งแกล้งเจ็บเลยนะ เรื่องเมื่อคืนใครใช้ให้เฮียทำนานขนาดนั้นกันล่ะ...หนูก็บอกอยู่ว่าส่างยาตั้งแต่รอบแรกแล้ว เฮียเองไม่ใช่เหรอที่ไม่ยอมหยุด แล้วนี่ยังจะมาโทษหนูอีก...
"ค๊าบบบ ~~~ ไม่ได้โทษหนูเลยครับ เฮียแค่ล้อเล่นเอง อย่าทำ
