๖๓
@บ้านเทพารักษ์
"เอ้า วันนี้แลดูอารมณ์ดีผิดหูผิดตานะ" คุณวิภาทักทายผู้เป็นหลานชายที่ก้าวขาเข้ามาในบ้านด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม เสียงผิวปากบ่งบอกความรู้สึกนั้นให้เด่นชัด ในตอนที่ถูกทักแล้วรชานนท์หันมาฉีกยิ้มกว้าง การกระทำเหล่านั้นมันพลอยทำให้ผู้เป็นย่าอารมณ์ดีตาม
"ไปไหนมาเหรอลูก"
"ไปซื้อแหวนมาครับ" ว่าไปพลางตบกระเป๋ากางเกง บอกถึงตำแหน่งที่เก็บของสำคัญที่เขาพึ่งจะไปซื้อมาหมาดๆ
"แหวน?"
"แหวนแต่งงานไงครับคุณย่า"
"อยากเปลี่ยนแหวนใหม่เหรอ น้องไม่ชอบแหวนที่ย่าให้หรือเปล่า" คุณวิภาลองใจ จริงๆ แล้วไม่ได้รู้สึกน้อยใจเลยสักนิด เพราะสุดท้ายแล้ว ท่านยินดีที่จะให้ในสิ่งที่ดีที่สุดแก่ว่าที่สะใภ้คนสวยอยู่แล้ว
"เปล่าครับ แหวนที่คุณย่าให้สวมตอนงานหมั้นมันก็สวยดี แต่ก็อย่างที่รู้ๆ กันนั่นแหละครับ งานวันนั้นมันเกิดขึ้นกระทันหัน ลึกๆ แล้วเราก็กดดันน้องทางอ้อมด้วยวิธีที่บอกว่าจำเป็นต้องแก้ข่าว ตอนนี้ผมเล
