๓๖
"ไปไหนต่อดี กลับห้องดีไหม..." คำถามชวนให้ใจสั่นส่งผลให้คนถูกถามลอบกลืนน้ำลายลงคอหนักๆ แวบหนึ่งที่ดวงตากลมโตเกลือกกลิ้งไปมา และแล้วกระต่ายก็ดึงสายตามาหยุดมองคนข้างๆ เป็นเวลาที่รถติดสัญญาณไฟพอดี
"ไปที่อื่นกันดีกว่าค่ะ"
"ที่อื่น ที่ไหนดีล่ะ?"
"หิวค่ะ อยากหาอะไรอร่อยๆ กินเพิ่มสักหน่อย" กระต่ายยกมือลูบท้องเบาๆ การกระทำของเธอพลอยทำให้อีกคนหัวเราะออกมา
"คุณย่าพึ่งจัดชุดใหญ่ให้นี่นา เห็นชมเปราะว่าฝีมือคุณย่าอร่อยนักอร่อยหนา" รชานนท์หรี่ตามอง
"จริงๆ แล้วต่ายยังกินไม่อิ่มเลยนะ"
"คุณกลัวว่าถ้ากลับห้องแล้วผมจะกินคุณมากกว่า"
"กะ กินอะไรคะ พูดจาเลอะเทอะไปหมดแล้วค่ะ"
"กินแบบที่กินเมื่อคืนไม่เลอะเลยนะ อ๋อ มีเลอะนิดหน่อย แต่ผมจัดการให้แล้วเรียบร้อย จัดการเป็นรอบที่สอง" กระต่ายหรี่ตามอง อีกคนเองก็ยังจ้องเธอ
"ผมหมายถึงผ้าปูที่นอนน่ะ มันเลอะ แต่ผมเก็บให้แล้ว" คนฟังกัดปากตัวเองแล้วรีบเบือนหน้าหนี
