Chapter 4 | พี่ต้องรับผิดชอบผมนะ NC+
2054 คำ
ก๊อก! ก๊อก!
หลังจากที่เธอเข้ามาในห้องได้ไม่นาน ก็ได้ยินเสียงเคาะประตูหน้าห้อง
"บอสคะ นาราขออนุญาตเข้าไปได้ไหมคะ"
"เข้ามาสิ" โดยพอเธอตอบไป ก็มานั่งลงที่เก้าอี้ทำงานของตัวเอง และประตูที่ปิดอยู่ก็ถูกดันเปิดเข้ามาพร้อมกับร่างเลขาสาว
"มีอะไร" เธอหยิบเอกสารที่วางอยู่ขึ้นมาอ่าน
"มีคนต้องการพบบอสค่ะ"
"ฉันบอกแล้วไง ว่าวันนี้ไม่ต้องการพบใครแล้ว" เพราะก่อนที่จะเข้ามาในห้องเธอเพิ่งบอกเลขาของตัวเองไปเองว่าไม่ต้องการพบใครแล้ว
"ดิฉันให้พนักงานบอกเขาแล้วนะคะ แต่เขาบอกว่ามีธุระด่วนที่จะคุยกับบอสจริง ๆ"
"เขาได้บอกไหมว่าชื่ออะไร"
"ปราชญ์ปริญค่ะ"
"ชื่อไม่คุ้นเลย แต่ก็ให้เขาขึ้นมา" เรนนี่ตอบผ่าน ๆ เลขาสาวคนสนิทก็เดินออกไป ส่วนเธอก็นั่งอ่านงานของตัวเองต่อ
แอด...
นั่งอ่านงานสักพักประตูที่ปิดอยู่ก็ถูกดันเปิดเข้ามาอีกครั้ง พร้อมกับร่างสูงของชายหนุ่มแปลกหน้า ที่สวมใส่ด้วยเสื้อช็อปสีแดงของมหาลัยเอกชนชื่อดัง
"มีอะไรคะ ทำไมถึงบอกว่ามีธุระด่วนต้องการพบฉัน"
"พี่จำผมไม่ได้เหรอครับ"
"เอ่อ... เราเคยเจอกันด้วยเหรอ ฉันไม่คุ้นหน้านายนะ" อยู่ดี ๆ ก็เข้ามาเรียกเธอว่าพี่ แถมบอกว่าเธอจำเขาไม่ได้อีก อะไรวะเนี่ย เพิ่งเจอกันครั้งแรกแท้ ๆ
"ลองนึกดูสิครับ" ปราชญ์เดินมานั่งลงบนเก้าอี้
"ขอโทษทีนะ นึกยังไงก็นึกไม่ออก" เพราะหลังจากที่เด็กหนุ่มบอกให้เธอลองนึกดู เธอก็นั่งนึกอย่างที่เขาบอก แต่นึกยังไงก็นึกไม่ออกอยู่ดี
"มันก็เพิ่งผ่านมาไม่กี่วันเองนะ"
"ต้องการอะไร มาป่วนเหรอ ถ้ามาป่วนก็ออกไปได้แล้ว ฉันไม่ได้มีเวลาว่างมาเล่นกับเด็กแบบนายนะ"
"ฮึ! ป่วนอะไรครับ ผมก็แค่ต้องการมาให้พี่รับผิดชอบเท่านั้น"
"นี่นายพูดเรื่องอะไร ฉันเริ่มงงไปหมดแล้ว"
"ที่โรงแรม xxx เรามีความสุขด้วยกันจนถึงเช้า" ปราชญ์พูดเสร็จ ก็ใช้มือเคาะที่โต๊ะทำงานของหญิงสาวเป็นจังหวะ พร้อมกับจ้องมองหน้าเธอไปด้วย
"ผมคือคนที่พี่มีอะไรด้วยวันนั้น" หลังจากที่เขาพูดจบประโยค หญิงสาวตรงหน้าก็แสดงสีหน้าตกใจ ซึ่งเขาเห็นแบบนั้นก็รู้สึกมีความสุขมาก ที่เธอจำเขาได้สักที
"มะ...ไม่ใช่" เรนนี่ส่ายหน้าปฏิเสธ
"นี่พี่ลืมหน้าคนเปิดซิงตัวเองเหรอ"
"ฉันว่านายเข้าใจผิด"
"เข้าใจอะไรผิดครับ"
"กะ...ก็เพราะคนที่อยู่กับฉันวันนั้น เป็นอีกคนที่ไม่ใช่นาย" เพราะคนที่เธอเจอวันนั้นหน้าตาไม่ใช่แบบนี้สักหน่อย ไอ้บ้านี่จะมาสวมรอยเหรอเนี่ย
"จะเป็นคนอื่นได้ยังไง โอเค ถ้าจำไม่ได้งั้นผมจะเล่าให้ฟังก็แล้วกัน..."
ย้อนกลับไปวันที่เกิดเหตุ
"กูให้น้องมันขึ้นไปรอแล้วนะ แล้วนี่คีย์การ์ดห้อง" มนัสเพื่อนชายของเขายื่นคีย์การ์ดห้องมาให้ ซึ่งเขาก็ยื่นมือไปรับมาถือไว้
"ขอบคุณมากเพื่อน" ชายหนุ่มตอบเพื่อนสนิท แล้วเลือกที่จะเข้ามาในลิฟต์ ซึ่งตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว หลังจากอยู่ร่วมงานหมั้นของเพื่อนที่เคยเรียนด้วยกันสมัยมัธยมปลาย
ตริง... (เสียงประตูลิฟต์)
พอประตูลิฟต์เปิดออก ปราชญ์ก็เดินออกมาทันที โดยไม่ทันระวังชนเข้ากับชายหนุ่มคนหนึ่งเข้าอย่างจัง ทำให้คีย์การ์ดที่อยู่ในมือร่วงหล่นลงพื้น
"ขอโทษครับ พอดีผมไม่ทันระวัง ขอโทษจริง ๆ"
อีกฝ่ายเอ่ยขอโทษ แต่เขาก็ไม่ได้สนใจ ก้มลงหยิบคีย์การ์ดที่อยู่ที่พื้นขึ้นมา แล้วรีบเดินมาออกมาเรื่อย ๆ จนมาหยุดอยู่ที่ห้องที่ตรงกับหมายเลขในคีย์การ์ด
แอด...
ปราชญ์เดินเข้ามาภายในห้องพักโรงแรมหรู ซึ่งเป็นสถานที่สำหรับพักผ่อนในคืนนี้ ชายหนุ่มก็เริ่มถอดเสื้อสูทและเสื้อเชิ้ตออกจากร่างกายของตนเอง จนเผยให้เห็นลอนกล้ามเนื้อสวยได้รูป
และในตอนกำลังปลดกางเกงออก สายตาก็เหลือบไปเห็นร่างเพรียวบางในชุดสวยเซ็กซี่ที่กำลังนอนเหยียดยาวอยู่บนเตียง
“ผู้หญิงคนนี้ ถูกสเปกฉันจริง ๆ เลย” ชายหนุ่มพึมพำ พร้อมกับยกยิ้ม
พอคิดได้แบบนั้น ปราชญ์ปริญก็ไม่รอช้า เขาเคลื่อนตัวไปยังเตียง ก่อนจะขึ้นคร่อมหญิงสาวคนนั้น แล้วเริ่มปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเธอออกทีละชิ้น ไม่นาน ร่างสวยก็เปลือยเปล่า
ปราชญ์ชายตามองเรือนร่างสวยงามตรงหน้าด้วยแววตากระหาย
ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะเมามายไม่ได้สติ แต่เขาเองก็ไม่ได้สนใจ เพราะคิดว่าคนทำงานกลางคืนก็ชอบการดื่มแอลกอฮอล์กันแบบนี้อยู่แล้ว แถมตัวเขาเองก็เมาไม่ต่างกันเท่าไร
ชายหนุ่มโน้มหน้าลงไปหาริมฝีปากอวบอิ่ม ก่อนจะประกบปากจูบกับหญิงสาวเบา ๆ ขณะเดียวกัน มือทั้งสองข้างของเขาก็เลื่อนไปลูบไล้ตามส่วนเว้าโค้งของเธออย่างเชื่องช้า
อารมณ์เร่าร้อนจากแอลกอฮอล์ฤทธิ์แรงและการปรนเปรออย่างช่ำชองของชายหนุ่ม ทำให้ความกระดากอายของหญิงสาวเริ่มจางหายไปทีละน้อย จนในที่สุด เธอก็เริ่มตอบรับเขา
ด้วยความเมามายของเรนนี่ เธอเองก็บรรจงจูบตอบเขา เผยอริมฝีปากให้ลิ้นร้อนชื้นแทรกสอดเข้ามาทักทายลิ้นเล็กในโพรงปาก และตวัดรัดเกี่ยวซึ่งกันและกัน จนรู้สึกซาบซ่านไปด้วยรสชาติหวานละมุนและขมจากเหล้าดีกรีแรงที่พวกเขาดื่มมา ทั่วโพรงปากทั้งสอง
ในตอนที่มือหนาเลื่อนมากอบกุมเต้าอวบ ร่างบางก็พลันแอ่นอกขึ้นตามกามารมณ์ ยิ่งเขาใช้ปลายนิ้วสะกิดที่ยอดถันสีชมพูหวาน ร่างกายของเรนนี่ยิ่งบิดเร่าด้วยความเสียดเสียว และแล้วปราชญ์ก็ถอนจูบออกช้า ๆ และสบตากับเรนนี่อีกครั้ง
ท่ามกลางความเมามายของทั้งสอง ต่างคนต่างจับจ้องมองตากันและกัน
และซึมซับความรู้สึกในยามนี้ลงไปในทั่วทุกอณูสัมผัส
ใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มโน้มลงอีกครั้ง แต่คราวนี้ เขาค่อย ๆ จูบจากปลายคางไล้ลงมาที่เนินอกอิ่ม ก่อนจะขบเม้มเต้าเนื้ออวบด้วยความกระหายอยาก จนขึ้นรอยแดงจาง ๆ
“อึก…อื้ออ ยะ…อย่าทำรอยสิคะ…อื้มมน้องทะ...”
เรนนี่กล่าวออกไปด้วยสติที่หลงเหลืออยู่เพียงเล็กน้อย เพราะเธอคิดว่าอีกฝ่ายเป็นโฮสต์หนุ่มที่ตัวเองเรียกมา กล้าดียังไงถึงได้จงใจทิ้งร่องรอยไว้บนร่างกายของเธอกัน…
แต่ขณะเดียวกัน ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า มันช่วยเร่งเร้าอารมณ์ของเธอมากยิ่งขึ้น
ยิ่งในตอนที่ชายหนุ่มอ้าปากครอบครองยอดถันสีหวานของเธอ แล้วตวัดเลียถี่ระรัวราวกับกำลังหิวกระหาย เธอก็ยิ่งมีอารมณ์จนต้องตวัดเรียวแขนสวยขึ้นคล้องคอเขาเอาไว้
ในตอนนี้ เรียวมือหนาที่เคยกอบกุมเต้าเนื้ออวบได้เลื่อนลงไปด้านล่างแล้ว และกำลังลูบวนเวียนบริเวณท้องน้อยบอบบาง ก่อนจะลงไปค่อย ๆ ชำแรกกลีบเนื้อสาวอย่างเชื่องช้า
ปลายนิ้วสากค่อย ๆ สัมผัสกับติ่งเนื้อเสียวของเรนนี่เบา ๆ ก่อนจะบดคลึงเป็นจังหวะเดียวกับที่ปากหยักดูดดุนหัวนมหวานฉ่ำ ทำให้หญิงสาวเผลอร้องครางออกมาอย่างลืมอาย
“อ๊ะ ๆ อ่าา ตรงนั้น…รู้สึกดีจัง อ๊ะ อื้มม”
เรนนี่ปลดปล่อยเสียงร้องออกมาด้วยความคิดว่าอีกฝ่ายเป็นแค่โฮสต์หนุ่มซึ่งมีหน้าที่มอบความสุขให้แก่เธอเพียงเท่านั้น ดังนั้นเธอจึงพยายามปล่อยตัวเองให้มีความสุขไปกับมัน
จวบจนก้านนิ้วยาวเริ่มถูวนถี่รัวขึ้นเรื่อย ๆ ช่องทางรักก็หลั่งน้ำหล่อลื่นออกมา คล้ายเป็นการบอกว่าร่างกายเธอพร้อมให้เขาตักตวงความสุขจากภายในได้แล้ว
ปราชญ์ที่รู้จังหวะเป็นอย่างดีก็ถือโอกาสนี้ ค่อย ๆ สอดใส่เรียวนิ้วของเขาเข้าไปในช่องทางรักซึ่งฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำหวาน แต่ทั้งที่มีน้ำหล่อลื่นเยอะขนาดนี้ กลับยังเข้ายากอยู่
อย่าบอกนะว่าผู้หญิงคนนี้ยังบริสุทธิ์อยู่? เป็นไปไม่ได้…
ชายหนุ่มกัดฟันด้วยความกระสันอยาก รูรักคับแคบแบบนี้ ทำให้เขาอดจินตนาการไม่ได้เลยว่า ถ้าเขาสอดใส่ตัวตนของตัวเองเข้าไปข้างใน มันจะรู้สึกดีขนาดไหนกัน
แต่ถึงอยากจะสอดใส่เข้าไปตอนนี้ ก็คงใส่ไม่เข้า เพราะขนาดของเขาก็ใหญ่โตสมตัว ดังนั้นจึงต้องจัดการเบิกทางให้แก่หญิงสาวซะก่อน ไม่ว่าเธอจะยังบริสุทธิ์อยู่หรือไม่ก็ตาม
เมื่อสอดใส่เรียวนิ้วเข้าไปจนสุดความยาวแล้ว เขาก็เริ่มหมุนควานภายในช่องทางรัก เพื่อหาจุดเสียวที่จะทำให้เธอรู้สึกดี และเพียงไม่นานก็สามารถหาเจอ เมื่อเธอกระตุกไปทั้งตัว
“ตรงนี้งั้นสิ…” เขาพูดพลางแสยะยิ้ม ก่อนจะจงใจกดปลายนิ้วย้ำเข้าใส่จัง ๆ
“อึก!! อื้ออ ตรงนั้น อ๊ะ สะ…เสียวจัง อื้มมม
เรนนี่ส่งเสียงครางหวานด้วยความพึงพอใจ เมื่อเขากดจุดเสียวของเธอ ร่างกายพลันกระตุกวูบและเหยียดเกร็งไปทั้งตัว ยิ่งเขาเพิ่มจำนวนนิ้วแล้วกระแทกเข้ามาซ้ำเธอยิ่งหวีดร้อง
“อ๊ายยย สะ…เสียว มะ ไม่ไหว…เสียวจัง อ๊ะ ๆ ๆ”
หญิงสาวไม่เพียงส่งเสียงร้องเท่านั้น ช่องทางของเธอเองก็ขมิบตอดรัดนิ้วกร้านระรัว จนปราชญ์แทบทนไม่ไหว จึงได้กระแทกนิ้วยาวย้ำ ๆ ที่จุดเสียว แล้วหมุนควานเร่งเร้าเธอ
ด้วยความช่ำชองของชายหนุ่มทำเอาเรนนี่เสียวซ่านไปทั่วร่าง ถึงกับต้องแอ่นสะโพกขึ้นสูงเพื่อให้เรียวนิ้วยาวสอดใส่เข้ามาได้ง่ายขึ้น และลึกมากยิ่งขึ้น เธอจึงเริ่มหอบหายใจถี่
เมื่อปราชญ์สัมผัสได้ถึงอาการเกร็งของร่างบางตรงหน้า เขาก็รู้ได้ทันทีว่าหญิงสาวกำลังจะปลดปล่อยในไม่ช้า ดังนั้นเขาจึงเพิ่มเป็นสามนิ้วแล้วกดกระแทกเต็มแรง
จำนวนนิ้วเพิ่มขึ้นจนคับแน่นไปทั่วทั้งช่องทาง ขณะเดียวกันก็กระแทกกระทั้นเข้ามาอย่างรุนแรงจนเรนนี่หายใจไม่ทั่วท้อง ทำให้เธอยิ่งจิกเกร็งปลายเท้า และหวีดร้องเสียงดัง
“อ๊ะ ๆ ๆ ไม่ไหว…อึก!! ไม่ไหวแล้ว อร๊ายยย!” ไม่ทันขาดคำ เรนนี่ก็บิดสะโพกมนไปมา ก่อนจะกระตุกวูบ และหลั่งน้ำรักออกมา
และนั่นก็เป็นจังหวะเดียวกับที่ปราชญ์ชักเรียวนิ้วยาวออกโดยฉับพลัน ส่งผลให้น้ำรักที่หญิงสาวปลดปล่อยเมื่อครู่ ไหลเยิ้มออกมาจากช่องทางรักที่ยังกระตุกถี่ ๆ อยู่เบื้องหน้า
ทั้งที่ปราชญ์ไม่คิดจะพิศวาสเ********นแบบนี้มาก่อน แต่เขากลับอดไม่ได้ที่จะยกเรียวนิ้วขึ้นแตะปลายลิ้น เพื่อเชยชิมรสหวานจากกลีบสาว ที่เร่งเร้าอารมณ์เขาอยู่ตอนนี้
เมื่อชิมรสคนสวยตรงหน้าเรียบร้อยแล้ว เขาก็จัดการเอาหยาดน้ำรักเหล่านั้นมาชโลมที่ลำเอ็นใหญ่ของตนเอง ซึ่งตอนนี้แข็งขืน และร้อนระอุด้วยความปรารถนา จนแทบทนไม่ไหว
จากนั้นปราชญ์ก็ขยับเคลื่อนตัวไปยังหว่างขาเรียวสวยของหญิงสาวทันที
แต่แล้ว เรียวแขนสวยที่โอบประคองเขาอยู่เมื่อครู่นี้ กลับเอื้อมมายันแผงอกกว้างไว้ ก่อนที่หญิงสาวจะช้อนดวงตากลมโต ทว่าหวานฉ่ำเยิ้มด้วยความเมาขึ้นสบกับเขาพลางเอ่ย
“นะ…น้องคะ…บะ…เบา ๆ นะคะ นี่เป็น คะ…ครั้งแรกของพี่”
- ผู้เขียน
