เอี๊ยด!
ไม่นานรถหรูก็ถูกขับเข้ามาจอดยังบริเวณหน้าคอนโดทำเลดีใจกลางเมืองที่อยู่ไม่ไกลจากมหา’ลัยเอกชนชื่อดัง
พรึบ! มือเล็กของเดียร์น่าที่นั่งอยู่ฝั่งข้างคนขับก็หันไปเปิดประตูเตรียมลงจากรถสปอร์ตด้วยความรวดเร็ว แต่ทว่า...แขนเธอกลับถูกใครบางคนเอื้อมเข้ามาบีบคว้าไว้เสียก่อน
"อ อ๊ะ..." ริมฝีปากบางร้องออกมาด้วยความเจ็บ มันก็ไม่ได้เจ็บอะไรมากนัก เธอเพียงแค่ทำราวกับเจ็บมากเท่านั้น ซึ่งขุนพลเองก็รู้ดีในท่าทีเวอร์วังของอีกคน
"อย่าเวอร์ พี่ไม่ได้จับแรง"
"..." ใบหน้าเรียวเล็กก็ทำเป็นลอยหน้าลอยตาใส่พี่ชายเพื่อนไปด้วยความกวนประสาทตามประสานิสัยที่แท้จริงของเธอ ยอมรับว่าเธอกลัวขุนพลในเวลาที่เขาดูดุเอาจริงอยู่ไม่น้อยแต่นิสัยความกวนประสาทของเธอ มันก็แก้ไม่หายเช่นกัน
"หึ" คนตัวสูงที่เห็นแบบนั้นก็อดที่จะลอบยิ้มออกมาไม่ได้กับท่าทางของอีกคน
"ปล่อยเดียร์สิ จะมาจับไว้ทำไมเนี่ย"
"เดินไหวหรือเปล่า"
"โอ๊ย จะม
