"พะ...พี่..." ปากเล็กพึมพำออกมาโดยที่ดวงตาคมยังคงจ้องมองมายังการแต่งตัวของเธออยู่อย่างนั้น...
"...อึก" เสียงเดียร์น่าเผลอยืนกลืนน้ำลายลงคอไปกับภาพคนตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูกกับสายตานั้นที่ดูแฝงไปด้วยความเข้มดุชวนใจสั่นไปอย่างบอกไม่ถูก
"เดียร์! โอ๊ย ฉันส่งข้อความบอกเธอไปแล้วนะว่าไม่ต้องมา พี่ขุนมาถึงแล้ว ไม่ได้เปิดดูเหรอ" น้ำขิงที่หันไปเห็นเพื่อนคนสนิทตัวเองที่เพิ่งมาใหม่ก็หันไปเอ่ยถามขึ้นด้วยความไม่อยากให้เพื่อนมา เพราะมันดึกแล้วและพี่ชายเธอก็มาแล้ว แต่สุดท้ายมันก็ไม่ทัน
"อืม พอวางสายจากเธอก็รีบมาเลย ไม่ได้เปิดดูอะไร" เจ้าของใบหน้าเรียวเล็กตอบก่อนที่จะรู้สึกได้ถึงรังสีอะไรบางอย่างที่คอยจ้องมองเธออยู่ตลอด
"แล้วดูใส่ชุดสิ โอ๊ย เธอนี่...จริง ๆ เลย" น้ำขิงยังคงบ่นออกมาด้วยความไม่รู้อะไรและรู้สึกเอ็นดูไปกับความรีบร้อนของเพื่อนที่ออกมาทั้งชุดนอน แถมยังเป็นชุดนอนบางที่คนตัวเล็กมักจะใส
