เช้าวันต่อมา...
"อื้อ..." เสียงฉันครางออกมาด้วยความงัวเงียเพิ่งตื่นก่อนจะค่อย ๆ ลืมตาขึ้นตามปกติ แต่ทว่า...ดวงตากลมของฉันก็ต้องชะงักไปกับภาพตรงหน้า ภาพของใบหน้าของฉันที่ใกล้กับพี่ขุนพลเป็นอย่างมาก ใกล้จนปลายจมูกโด่งของเขากับฉันเกยชนกันอยู่
"..." ฉันก็นอนนิ่งไปอย่างทำอะไรไม่ถูกพร้อมกับหัวใจที่เริ่มเต้นแรงขึ้นอย่างไม่เป็นจังหวะ
ตึกตัก ตึกตัก
ไม่สิเดียร์น่า! กำลังรู้สึกบ้าอะไรของเธออยู่! ขณะที่ฉันกำลังพยายามต่อว่าหักห้ามความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับตัวเองอยู่นั้น...อยู่ ๆ ฉันก็รู้สึกได้ถึงบางสิ่งที่กำลังขยับสู้อยู่ที่มือของฉันทำให้ฉันอดที่จะก้มลงไปมองดูยังมือเล็กของตัวเองไม่ได้ แต่แล้วดวงตาฉันจะต้องเบิกกว้างขึ้นมาอีกครั้ง
นะ นี่มันอะไร...
"!!" ฉันได้แต่อึ้งไปกับสิ่งที่เห็น ภาพมือของฉันที่กำลังถูกมือหนาของร่างสูงอีกคนจับเข้าไปวางไว้ที่ท่อนเอ็นยักษ์ของเขาโดยที่มันกำลังขยายตัวแข็งชูชันขึ้นมา
อ
