ตอนที่ 22

1175 คำ

-----พยัคฆินทร์ (เสือ) ----- ผมนั่งอยู่ในห้องทำงานส่วนตัว ในร้านอาหารของคุณแม่ ห้องนี้คือห้องสำหรับผมกับแม่เวลาเคลียร์ยอดและพักผ่อนช่วงพักกลางวัน ผมชอบมาขลุกอยู่ในนี้ เวลาไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน ผมออกมาจากบ้านเวลาเช้าเกินไป จึงไม่ได้วางแผนว่าจะไปที่ไหนช่วงนี้ ผมชวนอัญมาที่นี่เพื่อตรวจดูความเรียบร้อยและช่วยต้อนรับลูกค้าวีไอพี ร้านของแม่เป็นร้านอาหารเทียบขั้นภัตตาคารก็ว่าได้ ลูกค้ามีหลากหลายทั้งไทยและเทศ อาหารก็ได้สูตรที่อร่อยกลมกล่อม หลากหลายสไตล์ ที่นี่จึงเป็นอีกกิจการของบ้านผมที่ทำรายได้ดีมาตลอด ตอนนี้ร้านของคุณแม่มี 4สาขาใหญ่ ๆ ล่าสุดเห็นคุณแม่จะไปเปิดอีกสาขาที่รีสอร์ตของเราในเร็ว ๆ นี้ "เฮ้อ! " "ครั้งที่ร้อยแล้วไหม ที่เสือนั่งถอนหายใจอย่างนี้ คิดถึงเขาก็ไปหาเขาสิ เก็บกักไว้เมื่อไหร่เขาจะรู้" "แหม...ตั้งแต่เปิดใจเป็นแค่เพื่อนกันนี่อัญกัดผมตลอดเลยนะ" "ก็อัญรำคาญท่าทางของเสือนี่ ถามจริงเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม