"สาว ๆ ยืนนิ่ง ๆ เงียบ ๆ นะห้ามพูดห้ามส่งเสียงใด ๆ ออกมา เราจะเริ่มภารกิจตามหากลิ่นอายรัก เจ้าเสือจะต้องเลือกให้ถูกว่าใครคือน้องพระพาย ด้วยการตามหาจากกลิ่นน้ำหอมที่คิดว่าใช่ ถ้าทายถูกผมคามินเพื่อนซี้ จะจัดจังหวะเพลงซึ้ง ๆ ให้เจ้าเสือเต้นรำกับพระพายเป็นรางวัล แต่ถ้าจำกลิ่นไม่ได้ พระพายของเจ้าเสือต้องเต้นรำกับพวกพี่ ๆ ทุกคน"
"น่าสนุกค่ะพี่มิน ศิชักอยากรู้แล้วสิ ว่าพี่เสือจะจำพระพายได้ไหม"
"ต้องรอดูจ้ะที่รัก"
"เอาล่ะเจ้าเสือ...เริ่มได้"
เมื่อพี่สิงห์ให้สัญญาณ ผมก็รีบเดินตรงไปข้างหน้าทันที ผมหลับตาลงเพื่อพยายามรับรู้ถึง กลิ่นหอมกรุ่นที่ผมคุ้นเคย
ผมเดินเข้าไปจนได้กลิ่นน้ำหอมของหนึ่งในนั้น แม้จะจำไม่ได้ว่าเป็นกลิ่นน้ำหอมของใคร อัญ ตี้ ศิ หรือเบญ แต่ที่แน่ ๆ คงไม่ใช่กลิ่นน้ำหอมของยัยตัวเล็กของผมแน่นอน
ผมเดินเลื่อนไปเรื่อย ๆ กลิ่นนี้ก็ไม่ใช่ กลิ่นนั้นก็ไม่ใช่ มันไม่ใช่เลยสักกลิ่น ผมสัมผัสได้
