"พระพายรู้ไหม สิ่งที่พี่ทำให้พระพายวันนี้ พี่ไม่เคยทำให้ใครมาก่อนเลยนะ พระพายเป็นคนแรกที่พี่ อยากทำอะไรแบบนี้ให้บ่อยๆ "
"ดีใจจังค่ะ ที่ได้อะไรเป็นคนแรกบ้าง "
"นี่จะประชดพี่เรื่องยัยตี้อีกใช่ไหม ที่ได้นั่งรถพี่คนแรกน่ะ"
"ก็หรือไม่จริงล่ะคะ เป็นใครจะไม่คิด นัวเนียกันขนาดนั้น ถ้าไม่รู้แบบพระพายก็คิดไปได้หมดแหละค่ะ ใครจะรู้ว่าเป็นพี่น้องกัน" ฉันรู้สึกน้อยใจเขาขึ้นมาอีกครั้ง เขาจึงดึงฉันเข้าไปนั่งบนตัก แล้วฉันกอดไว้พลางเอาคางมาเกยที่ไหล่ฉันและนิ่งเงียบไม่โต้ตอบ ราวกับจะอ้อนให้ฉันให้อภัย
"แต่พระพายคือคนแรกและคนเดียว ที่พี่ทำกิจกรรมวาบหวิวด้วยในรถคันโปรดนะ...จำได้ไหม" คำพูดของเขา ทำเอาฉันรู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งใบหน้า เมื่อเขาก้มลงมากระซิบเบา ๆ แนบข้างใบหูของฉัน
"พี่เสือ! คนบ้านี่! จะพูดทำไมเล่า"
"หึ ๆ ไม่พูดก็ได้ครับ พระพายอย่าเอาอะไรกับยัยตี้นักเลยนะ ยัยตี้น่ะเด็กชอบสนุกอะไรสนุก ๆ ยัยตี้ออกหน
