ตอนที่ 19

972 คำ

-----พระพาย------ ฉันรู้สึกเหมือนมีใครสักคน มาก่อกวนเวลานอนของฉัน กลิ่นสบู่อ่อน ๆ ลมหายใจอุ่น ๆ ที่แตะหน้าผากและข้างแก้มของฉัน สัมผัสที่คลอเคลียน่ารำคาญ แผ่วเบาราวกับความฝัน ความรู้สึกอุ่นที่ทาบลงบนริมฝีปากนิ่งนาน ก่อนจะผละออก ชั่งเป็นฝันที่ซาบซ่านเสียจริง นานเท่าไหร่นะ ที่ฉันหลับลึกกับความรู้สึกนี้อย่างเผลอไผล อยู่ ๆ ก็รู้สึกเหมือนมีใครกำลังก้มลงมาจ้องหน้าฉันอยู่ ฉันจึงสะดุ้งตื่นลืมตาขึ้น เจอใบหน้าของผู้ชายที่ไม่คุ้นหน้าคนหนึ่งเข้าเต็ม ๆ "กรี๊ด!!! " "เฮ้ย!!! " ฉันกรี๊ดออกมาด้วยความตกใจ เขารีบกระโดดขึ้นมาบนเตียง แล้วเอามือปิดปากฉันไว้ทันที "อื้อ! อื้อ! อ่อย (ปล่อย)...อื้อ!" "นี่คุณเป็นใคร มาอยู่ในห้องผมได้ยังไง ...โอ๊ย!" ฉันกัดมือเขา เพื่อให้เขาเอามือออกจากปากฉัน ก่อนจะตะโกนออกมาสุดเสียง "ช่วยด้วย!!! ช่วยด้วยค่ะ คุณป้านวล ช่วยพระพายด้วย...อุ๊บ!...อื้อ! อื้อ! อ้วยยอ้วย (ช่วยด้วย)..

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม