ยัยนี่เก่งรอบด้านจริง ๆ ผมไม่เคยรู้มาก่อนว่าในสวนของผม จะมีอะไรที่เอามาทำอาหารได้ แต่ยัยนี่กับสามารถเอามาทำได้หลายอย่าง ผมชักอยากเห็นเวลาที่เธอปรุงแต่งมันแล้วสิ เธอจะเอาสิ่งเหล่านี้มาทำเป็นอาหารอะไรนะ
ผมเดินตามเธอเข้าไปที่เรือนเพาะชำ เธอกำลังเก็บดอกมะลิอย่างตั้งใจ รอยยิ้มเล็ก ๆ ผุดขึ้นบนใบหน้าสวยใส ผมยาวพลิ้วไหวตามจังหวะลมพัดเบา ๆ เป็นภาพที่เย้ายวนหัวใจของผมเหลือเกิน ผมเผลอมองอย่างชื่นชมและอมยิ้มไปกับภาพตรงหน้า เธอดูเป็นธรรมชาติมาก จนใจผมรู้สึกผ่อนคลาย เมื่อได้จ้องมองเธอแบบนี้
"อะฮึ่ม! "ผมเผลอกระแอมไอ เมื่อรู้สึกแห้งผากในลำคอ จนเธอสะดุ้งตกใจ และเงยหน้าหันมามองที่ผม
"พี่เสือ!"
"ทำอะไรเหรอ" ผมถามออกไป แบบไม่รู้จะพูดอะไรดี เธอมองหน้าผมงง ๆ แต่ก็ตอบคำถามผม
"เก็บมะลิค่ะ"
"เอาไปทำอะไรเหรอ"
"พระพายจะทำ ชามะลิกับเปียกปูนกะทิสดมะพร้าวอ่อนค่ะ"
"เหรอ..." ผมไม่รู้จะพูดอะไรจริง ๆ ก็เธอเล่นจ้องห
