ขณะที่ฉันกำลังถามหาพี่อัญอยู่ พี่อัญก็เดินมาพร้อมพี่สิงห์ ฉันมองหน้าพี่อัญอย่างงุนงง แต่ก็ไม่ได้ถามถึงว่าเมื่อคืน พี่อัญหายไปไหนมา เพราะสิ่งที่สะดุดตาฉันที่สุดคือรอยยิ้มบนใบหน้าของพี่อัญ ที่ดูมีความสุขมาก ทั้ง ๆ ที่เมื่อคืนกับแตกต่างราวกับคนละคน
เช้านี้พี่อัญดูสวย สดใส น่ารัก ผิดหูผิดตาไปมาก บนใบหน้าก็ฉาบด้วยรอยยิ้มอย่างอารมณ์ดีตลอดเวลา ถ้าเมื่อคืนไม่ได้เห็นความเศร้าที่อยู่ในแววตาพี่เขา เช้านี้ฉันคงดูไม่ออกว่าคนคนนี้คือพี่อัญที่พึ่งอกหักมาแน่ๆ
"ทุกคน วันนี้ถ้าทานข้าวเสร็จ เราจะไปหาคุณแม่กับคุณพ่อที่บ้านกันนะ"
พี่สิงห์เริ่มบอกกำหนดการของวันนี้ ดีเหมือนกันไม่ได้ไปหาคุณป้าเลย ท่านคงเหงาแย่
"ไปค่ะ...ไป...คราวนี้ตี้ขอขับส้มจี๊ดอีกนะคะ...พี่สิงห์...นะๆ"
"เสียใจด้วยนะยัยตี้...ครั้งนี้เราจะไปทางเรือกันน่ะ"
"เรือเหรอคะ กรี๊ด! น่าสนุกจัง...ตี้ไปด้วย"
"เจ้าเสือ...ขับสปีดโบตให้ด้วยนะ คนของรีสอร
