ร่างบางดิ้นขลุกขลักในอ้อมกอดกำยำของผม กำปั้นน้อยทุบอกผมปึงปัง ยิ่งเธอพยายามขัดขืนสุดแรง ผมก็ยิ่งจูบคลึงริมฝีปากนุ่มด้วยความรุนแรง
มือสองข้างของผม ลูบไล้ไปตามสะโพกงามผ่านเนื้อกางเกงเนียนแนบสัดส่วนอย่างเข้ารูป ผมจูบเธอราวกับคนละโมบ ดูดดื่มดูดดึงความหวานจากเรียวลิ้นนุ่มอย่างจาบจ้วง
ร่างกายของเธอค่อย ๆ อ่อนระทวยลงสู่อ้อมกอดของผมอย่างหมดแรงต่อต้าน ผมกอดเธอแนบอกเพื่อให้เธอพิงร่างผมเอาไว้ ไม่ให้ร่างกายทรุดลงกับพื้น กำปั้นเล็ก ๆ ที่ทุบอกผม แทบจะสัมผัสไม่ได้ถึงความรุนแรง
มือบางแปรเปลี่ยนมาขยุ้มเสื้อผมแทนเพื่อเหนี่ยวรั้งเอาไว้พยุงตัวเอง ผมค่อย ๆ ถอนจูบจากเธออย่างเสียดาย ก่อนจะก้มลงช้อนร่างของเธอขึ้นอุ้มแล้วเดินไปที่เตียงกว้าง ผมวางเธอลงบนเตียงอย่างเบามือ พอได้โอกาสเธอก็พลิกตัวจะหนี ผมจึงจับแขนสองข้างของเธอตรึงไว้กับที่นอน
"พี่เสือ! ปล่อยพระพายเถอะนะคะ อย่าทำแบบนี้กับพระพายอีกเลย พระพายเจ็บมากพอแ
