“อย่าน้า...”
หญิงสาวร้องสุดเสียง ก่อนจะเม้มปากแน่นสนิท นึกเจ็บใจตัวเองที่อุตส่าห์สะบัดหลุดเกือบจะหนีรอดมือเขาแล้วแท้ๆ แต่ทำไมตอนจบถึงได้ยิ่งเข้าทางคนเจ้าเล่ห์ก็ไม่รู้
ฟองฟางหลับตาปี๋ นึกว่าเขาจะก้มหน้าลงมาบังคับจูบเธออย่างจาบจ้วง แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่รู้สึกถึงสัมผัสที่ทาบทับลงมา แตกต่างจากมือของเธอที่รับรู้ได้ถึงแรงเคลื่อนไหวนุ่มนวล
หญิงสาวค่อยๆ ลืมตาขึ้นอย่างกล้าๆ กลัวๆ แล้วก็คิดอย่างุนงง เมื่อเห็นคริสจับฝ่ามือเธอแนบกับใบหน้าของเขา ถูเบาๆ แล้วฝังริมฝีปากจูบประทับ
บางที... เขาอาจจะรู้สึกผิด
จากนั้น... ก็คงขอโทษที่ล่วงเกินเธอแน่ๆ
แต่สิ่งที่สองตาของเธอเห็นและสัมผัสได้ต่อจากนั้น ไม่ใช่แค่ริมฝีปากของเขาเท่านั้น แต่เป็นปลายลิ้นชุ่มร้อนที่ตวัดเลียพรมจูบไปทั่วใจกลางฝ่ามือ
“ได้โปรดเถอะเบบี๋... ช่วยผมด้วย ผมปวดเหลือกิน”
“คุณเป็นอะไร เจ็บตรงไหนคะ” หญิงสาวถาม อดเป็นห่วงเขาไม่ได้
คริสลอบยิ้ม มั
