บทที่ 40 สู่ขอ (จบ วอน-มีอา)

1336 คำ

เช้าวันถัดมา โรงพยาบาล "เราซื้อที่ตรวจไปตรวจเองไม่ได้หรอคะ?" มีอารู้สึกประหม่าเมื่อเดินทางมาถึงโรงพยาบาล "แต่ผมโทรนัดคุณหมอไว้แล้วนะครับ อีกอย่างถ้าท้องจะได้ฝากครรภ์เลย" วอนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล เขาดึงมือเรียวไปกุมไว้เพื่อเป็นการปลอบใจ "ก็มันรู้สึกกลัวยังไงไม่รู้ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมาหาหมอเลยนะ" "ผมอยู่ตรงนี้ทั้งคนนะครับ อย่าลืมสิว่าเด็กคนนี้เป็นลูกของผมนะ ลูกของเรา ผมจะปกป้องและดูแลลูกเมียตัวเองให้ดีที่สุด ไม่ต้องคิดอะไรเยอะทั้งนั้น แค่ทำใจให้สบายทำอารมณ์ให้แจ่มใส แล้วก็อย่าทำหน้าบึ้งแบบนี้ก็พอแล้ว เข้าใจไหม?" "แน่ใจนะว่าจะดูแลแล้วก็ปกป้องตลอดไป" "สัญญาครับ" "คำสัญญาเชื่อได้แค่ไหนคะ?" คนตัวเล็กจ้องมองเขาด้วยแววตาคาดหวัง "จะพิสูจน์ให้เห็นทุกวัน เริ่มจากวันนี้นะครับ หลังจากที่หาหมอเสร็จแล้วเราจะไปหาคุณพ่อกับคุณแม่ของมีอานะครับ" ดวงตากลมโตเบิกกว้างเพราะตกใจกับคำพูดของชายหนุ่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม