"ขออีกทีซิ" เงยหน้าที่ซุกอยู่กับหน้าท้องแบนราบ พร้อมกับคิ้วขมวดมุ่นอีกครั้ง
"ในท้องกูมีแต่ขี้! มึงได้ยินชัดพอหรือยัง?"
หมิวกัดฟันเอ่ยกับคนตรงหน้า เธอลุกขึ้นมาดันตัวเขาให้ออกห่างโดยทันที จะเสียงดังกว่านี้ก็ไม่กล้า กลัวตากับยายตื่นขึ้นมาแล้วจะเป็นเรื่องใหญ่
"จะ จริงเหรอ?" ซันหน้าหงอยลงอย่างเห็นได้ชัด
ตอนแรกเขาตกใจก็จริงที่คิดว่าเธอท้อง แต่มากกว่านั้นคือเขาดีใจมากต่างหาก มันเป็นความรู้สึกตื่นเต้นที่เขาเองก็อธิบายไม่ถูกเลยสักนิด เขาเพียงคิดว่าหมิวพูดโกหกเขาเพื่อให้เขาออกไปจากชีวิตเธอ แต่สีหน้าและแววตาของเธอที่สื่อออกมาล้วนจริงจัง ไม่เหมือนคนกำลังโกหกเลยสักนิด
"ก็เออน่ะสิ มึงไปได้ยินใครบอกว่ากูท้องมาหา?" มือเรียวสองข้างดันไหล่หนาออกห่าง ซันที่คุกเข่าคร่อมเธออยู่ก็นั่งนิ่งมองคนตัวเล็กตาไม่กะพริบ
"ป้าที่ขายก๋วยเตี๋ยวหน้าซอย" ซันตอบกลับอย่างคนซื่อ ก็เขาได้ยินมาแบบนั้นจริง ๆ หนำซ้ำยังเชื่อส
