22.50 น.
เช่นเดิมที่สีหราชจะจบหนึ่งวันด้วยแอลกอฮอล์
วันนี้เขามาที่บาร์ร้านเดิม ดื่มหนักเหมือนเดิม ราวกับอยากเมาและอยากลืมเรื่องบางเรื่องให้ออกไปจากหัวสมอง แค่ชั่วครู่ก็ยังดี ชายหนุ่มยอมรับว่าตอนที่เขาเมา สติพร่าเลือน เขารู้สึกดีกว่าตอนที่ตัวเองมีสติแล้วไปคิดถึงแต่เรื่องของลูกแก้ว มือหนายกแก้วสีอำพันขึ้นกระดก วันนี้มีเพียงเดวิดที่มากับเขา ส่วนเสกสรรไม่ว่าง อีกฝ่ายไปสัมมนาที่ต่างจังหวัด เดวินที่นั่งอยู่ตรงข้ามก็ส่ายหน้าอย่างเอือมระอา
“นัดถี่จนไอ้เสกบุคคลที่ว่างที่สุดยังมาไม่ได้อะคิดดู”
ขนาดเสกสรรไม่พลาดสักครั้งถ้านัดกินเหล้า ครั้งนี้ดันพลาดได้ คิดดูว่าสีหราชออกบ่อยแค่ไหน และยิ่งพักหลังที่เลิกกับเมียแล้วยิ่งออกถี่ จะเรียกว่าทุกคืนก็ยังได้ คนได้ยินตวัดมองหน้าเพื่อนเล็กน้อย สองแก้มเริ่มขึ้นสีแดงเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์
“กูไม่อยากอยู่บ้าน”
เขาตอบออกมาพลางหลุบสายตามองแก้วเหล้าของตัวเองนิ่ง เดว
