สีหราชหลุบสายตามองใบหย่าก่อนจะตวัดมองหน้าลูกแก้วอีกครั้ง เขาไม่พบความสั่นไหวใด ๆ ในแววตาของเธอเหมือนอย่างที่ผ่านมา กลายเป็นเขาเองที่สั่นเทาไปทั้งตัว สีหราชขบกรามแน่น เขาหลุบสายตามอง ‘ใบสำคัญการหย่า’ อีกครั้งก่อนจะหมุนตัวเดินออกจากที่นี่ไปพร้อมกับเช็คในมือเพียงแผ่นเดียว
ลูกแก้วถอนหายใจอย่างโล่งอกก่อนจะยิ้มให้กับตัวเอง ฉับพลันลูกหว้าก็เข้ามากอดเธอ อีกฝ่ายตาแดงเหมือนจะร้องไห้
“พี่แก้วพูดจริงใช่ไหม พี่แก้วหาเงินมาคืนเขาได้จริง ๆ ใช่ไหม”
“ใช่ เช็คนั้นเป็นของจริง มันจบแล้ว พวกเราหลุดพ้นจากคุณสีหราชแล้วล่ะ”
“หว้าดีใจที่สุด!”
ลูกหว้ากอดพี่สาวตัวเองและร้องไห้ออกมา เช่นเดียวกับนฤดีที่ยกมือปาดน้ำตาออกจากใบหน้า ถึงลูกแก้วจะไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ของเธอ แต่นฤดีก็เลี้ยงลูกแก้วมาตั้งแต่เด็ก ไม่คิดจะหักหลังหรือทิ้งลูกแก้วไว้แน่นอน ที่ผ่านมานฤดีพยายามคุยกับบิดาเรื่องที่ดินที่เป็นเพียงทางออกเดียวแต่ก็ถูกปฏิเสธ
