หลังจากนั้นไม่นานคาเมรอนก็ไปหาอัญริสาที่ร้านอาหารของเธอที่เปิดอยู่ใกล้กับบริษัทของเขา พร้อมกับนั่งรอเธอแบบเงียบๆอยู่ในมุมโต๊ะอาหารด้านใน เพื่อรอเวลารับอัญริสากลับบ้านด้วยกัน เขาก็มองเธออย่างหลงใหล ยิ่งเวลาเธอทำงานรับออเดอร์ลูกค้าด้วยสีหน้ามีความสุขมันก็ยิ่งทำให้เขามีความสุขไปด้วย ที่ได้เห็นเธอได้ทำในสิ่งที่เธอรัก
ด้านร้านอาหารของอัญริสาก็เป็นไปได้ด้วยดี เพราะมีลูกค้าเข้าตลอดเนื่องจากมีอาหารในประเทศเอเชียเป็นจุดขายอยู่ และตอนนี้มาเรียก็คบกับจอนนี่พ่อหม่ายหนุ่มข้างบ้านที่ตามจีบมาเรียจนสำเร็จ จึงทำให้เธอเบาใจที่มาเรียไม่ต้องเป็นสาวโสดนอนเหงาใจไปตลอด เธอจึงสามารถย้ายไปอยู่ที่เพ้นท์เฮ้าท์ของคาเมรอนได้โดยไม่ต้องกลัวว่าเธอจะปล่อยให้มาเรียอยู่บ้านคนเดียวอีกต่อไป มันจึงเป็นการเริ่มต้นใหม่ที่ทำให้เธอและทุกๆคนมีความสุขกันเป็นอย่างมาก
“คุณคาเมรอน เป็นอะไรหรือเปล่าคะ ไม่สบายหรือเปล่า เดี๋ยวป้าไปตามคุ
