คนที่ตื่นนอนก่อนเฝ้ามองนางฟ้าตัวน้อยที่ยังคงหลับใหลอยู่ภายในอ้อมกอด ค่ำคืนที่มีเดือนกันยาเต็มไปด้วยความสุขซ่านที่ไม่อาจหาได้จากสตรีนางใดมาก่อน
เขารักเดือนกันยา...และนี่คือความจริงที่หลีกหนีไม่ได้อีกแล้ว
แม็กซิมัสขยับตัวเล็กน้อย เขานอนตะแคงโดยใช้ข้อศอกดันเอาไว้กับเตียงนุ่มและมองสำรวจดวงหน้าของเมียรัก พวงแก้มของหล่อนยังคงเป็นสีระเรื่อ กลีบปากเห่อบวมช้ำเพราะถูกเขาปล้นจุมพิตแทบตลอดทั้งค่ำคืน ชายหนุ่มลดสายตาต่ำลงมายังเนินอกสาวที่โผล่พ้นขอบผ้าห่มขึ้นมาอย่างอ้อยอิ่ง สัมผัสนุ่มหยุ่นดุจกำมะหยี่ของปทุมถันอวบสล้างยังคงติดตรึงใจ เขาจำไม่ได้ว่าตัวเองบีบขยำ ฟอนเฟ้นก้อนเนื้อนุ่มคู่แฝดไปกี่ครั้ง รู้เพียงว่าเท่าไหร่ก็ไม่เคยพอ
แม็กซิมัสสูดลมเข้าปอดลึกๆ พยายามห้ามปรามความปรารถนาที่กำลังเต้นเร่าๆ อยู่ในอกเอาไว้อย่างสุดกำลัง ไม่เคยมีวินาทีไหนที่เขาอิ่มเอมในตัวของเดือนกันยา ยิ่งได้รัก ยิ่งได้กลืนกิน ก็ยิ่งลุ
