ตอนที่ 19
แค่รินคนเดียว
“รินใจเย็นๆ เราอธิบายได้”
กัณย์ ย่อกายลงนั่งข้างรีบหยิบมือถือมาดู แล้วรีบลบภาพนั้นอย่างรวดเร็ว ก่อนจะบล็อกไลน์รุ่นพี่ตัวแสบทันที แม้ รินลดา จะพยายามยื้อแย่งมือถือจากเขา
“ลบทำไมละกัน เรายังดูไม่หมดเลย”
หญิงสาวบอกเสียงสั่น
“จะดูทำไมละริน ภาพอุบาทว์แบบนั้นไม่เห็นจะน่าดูเลย” เขาหันกลับมาทำเสียงเข้ม
“ภาพอุบาทว์หรือคนที่อยู่ในภาพกันแน่?”
เสียงสั่นระริกนั้น ทำให้ ชายหนุ่มชะงักเล็กน้อย สบตาจากดวงตาคู่สวยที่มองเขาด้วยแววตาผิดหวังยิ่ง
แววตาที่เขาเคยเห็นมาแล้วครั้งหนึ่ง ตอนเรียนจบ
และเธอก็เดินหายไปจากชีวิตเขาเสียหลายปี
“ริน เราขอโทษที่สะเพร่า” มือหนาดึงร่างบางมากอดไว้แนบอก ปลายคางกดศรีษะที่มีเรือนผมสลวยไว้แน่น “ภาพพวกนั้น เราโดนแอบถ่ายและเราเคยแจ้งความไปแล้ว ไม่คิดว่าเค้าจะกล้าเอามาส่งให้รินอีก”
กรามทั้งสองของเขาขบหากันแน่น พยายามระงับอารมณ์ขุ่นเคืองในใจอย่างเต็ม
