ตอนที่ 14
กัณย์ขอโทษ
...ขอโทษ คำนี้เขาพูดไม่รู้กี่ครั้ง ตั้งแต่เกิดเรื่องตอนนั้น
“ขอโทษนะ หลังจากนั้นเราก็ไม่เคยมีอะไรกับเขาอีกเลย”กัณย์เอ่ยย้ำอีกครั้ง เมื่อร่างนิ่มในอกเริ่มจะสั่นเครือ
“เราอยากกลับบ้านเราปวดหัว”
รินลดา เบี่ยงตัวออกแล้วเบือนหน้าหันไปมองกระจกด้านนอก ไม่อยากจะฟังเรื่องราวอะไรต่อด้วยเกรงว่าจะกลั้นหยาดน้ำตาตัวเองไว้ไม่ได้
เธอไม่อยากให้กัณย์ เห็นว่าเธออ่อนแอ
“ได้เดี๋ยวเราขับรถไปส่ง เอนหลังนอนเถอะ”
ชายหนุ่มบอกอย่างอ่อนโยน ปรับเบาะให้เอนไปด้านหลัง เพื่อให้หญิงสาวได้นอนอย่างสบายตัว
“เงื่อนใขที่เราพูดไป ถ้ากัณย์ลำบากใจไม่ต้องใส่ใจก็ได้นะ เราแค่ไม่อยากเจ็บปวดอีกครั้ง”
ปากบอกอย่างนั้น แต่ในใจ รินลดา ก็เบาหวิวชอบกล
“ไม่ลำบากใจนิ สบายมากเลย”
กัณย์บอกเสียงเข้ม และพารถเคลื่อนออกจากถนนใหญ่ หลังจากหญิงสาวบอกชื่อคอนโด
ใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง เขาก็พาเธอมาถึงที่พัก แต่รินลดาหล
