เธอกลัวเหลือเกินว่าลูกจะมาเกิด เพราะเขาไม่ได้สนใจในตัวเธอ เขาสนใจแค่เซ็กส์จากร่างกายเธอเท่านั้น มันเจ็บปวดทุกครั้งที่ร่างกายของเธอมันโอนอ่อนไปกับเขา และก็เผลอครวญครางออกมาด้วยความสุขสมจากความสุขที่เขาป้อนให้ร่างกายเธอ
ดาริณยอมรับว่าเหนื่อยเหลือเกิน และเหมือนว่าชีวิตของเธอจะไม่มีจุดหมายปลายทางใดๆ ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ มันเหมือนว่าเธอแค่อยู่ไปวันๆ แบบไม่มีความหวังอะไรเลย
“เป็นห่วงเขาก็เข้าไปบอกเขาสินาย ไม่ใช่ว่ามาแอบดูเขาที่ไร่กะหล่ำทั้งที่ตัวเองคุมงานที่ไร่ชาแบบนี้หรอกนะ” บวรเอ่ยเย้าเจ้านาย หลังจากที่เขาเห็นเจ้านายมาแอบดูดาริณทำงานอยู่บ่อยๆ และตรงนี้ก็เป็นมุมอับที่ดาริณไม่มีทางที่จะเห็นเจ้านายของเขาเลย
“พูดมากเกินไปแล้วนะบวร” ปริญตาขวางทันทีที่มีคนจับไต๋ตนเองได้
“ก็มันจริงนี่นาย ผมเห็นนายมาแอบดูคุณส้มบ่อยแล้ว ถามจริงจะแอบนานแค่ไหน ชอบเขาก็บอกเขาไปสิ” บวรยังคงเอ่ยออกมาด้วยความหมั่นไส้
