“ตกลง ไม่ว่าหนูส้มจะมาอยู่ที่นี่ในฐานะอะไรแม่ก็ตกลง ส่วนเรื่องน้าพร ไม่ต้องเป็นห่วง แม่จะคุยกับน้าพรเอง” แม่เลี้ยงวงเดือนตกลงเพราะรู้ว่าบุตรชายเป็นคนใจอ่อน ท่านได้แต่หวังว่าความดีของดาริณจะทำให้บุตรชายท่านใจอ่อนและยอมรับเธอเป็นภรรยา ส่วนคุณพรทิพย์ เดี๋ยวแม่เลี้ยงวงเดือนจะไปเคลียร์เอง
“นี่ให้เป็นนางบำเรอ คุณแม่ยังจะเอาอีกเหรอครับ” ปริญเอ่ยถามออกมาอย่างไม่อยากจะเชื่อ หู นี่เขาพูดเพื่อให้มารดาถอย ไม่ใช่มารดายอมลดสเปคเพื่อให้ได้ลูกสะใภ้ เขาไม่อยากจะเชื่อว่าท่านจะทำแบบนี้จริงๆ
“ก็ใช่ไง เป้าหมายของแม่คือลูกสะใภ้และหลาน ส่วนเรื่องอื่น เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์เอง” แม่เลี้ยงวงเดือนออกมาด้วยรอยยิ้ม เพราะนั่นแปลว่าบุตรชายของท่ายอมกินเหยื่อที่ท่านโยนให้แล้ว
“ก็ตามใจนะครับ คอยดูนะครับ ผมจะทำให้สะใภ้ของคุณแม่หอบของกลับบ้านแทบไม่ทันเลยทีเดียว ผู้หญิงกรุงเทพคนไหนที่จะมาทนอยู่ป่าอยู่เขาแบบนี้” ปริญขู่มา
