“ไม่แพงหรอก สำหรับความรักสิบปีของผม เพราะถ้าเราคบกันตั้งแต่ตอนนั้น บางทีคุณอาจได้รับดอกไม้มากกว่านี้ก็ได้”
“หรือบางทีเราอาจจะเลิกกันตั้งแต่ปีแรกก็ได้”
เขาหัวเราะ “ก็เป็นไปได้”
“สักวันคุณจะได้เจอกับผู้หญิงของคุณค่ะ”
“ส่วนคุณ...เป็นผู้หญิงของ...มัน!” เขาหันไปทางทัดเทพที่เดินรี่เข้ามา ด้วยท่วงท่าสบาย ๆ แต่สายตาบ่งชัดว่าหวงกราย ๆ
“คุยอะไรกันอ่ะ”
“เรื่องส่วนตัว” อาชวินตอบเพราะหมั่นไส้
“งั้นคุณสองคนคุยกันไปก่อนนะคะ ฉันขอตัวขึ้นห้องพักก่อน”
“ไม่ครับ!” สองหนุ่มตอบพร้อมกัน ก่อนจะหันมองหน้ากันแบบหาเรื่องๆ
“ผมคุยกับมันมาเยอะแล้ว” อาชวินออกตัวก่อน “ไม่อยากคุยแล้ว ผมจะขึ้นห้องพักพร้อมคุณนะ”
“ผมด้วย ผมจะขึ้นไปนั่งรอคุณที่ห้อง”
“รอที่นี่แหละ”
“โธ่ที่รัก” ทัดเทพแกล้งทำเป็นเดินไปกอดไหล่หญิงสาวเพื่อโชว์เพื่อน แต่เธอผลักมือเขาออกซะงั้น “ให้ผมขึ้นไปช่วยเก็บเสื้อผ้านะครับ เสื้อผ้าคุณตั้งเยอะแยะ ไ
