“คุณจะไม่ให้เวลาฉันอ่านสัญญาเลยเหรอ”
“คุณไม่ไว้ใจผมเหรอ”
“ใช่ค่ะ”
เขายิ้ม ก่อนจะพยักหน้า “งั้นพรุ่งนี้เช้าผมมาหาคุณใหม่ก็แล้วกัน หวังว่าคุณจะตอบตกลงนะ”
แล้วเขาก็จากไปพร้อมสายฝนที่ยังไม่ยอมหยุดตก หญิงสาวนั่งอ่านหนังสือสัญญาไปมาหลายรอบก็ยังคิดไม่ตกอยู่ดี
“ทำไมเขาถึงทำหนังสือสัญญาให้ตัวเองเสียเปรียบขนาดนั้น...เขาต้องการอะไรจากฉันกันแน่...ไม่เข้าใจจริงๆ”
“แล้วฉันจะเอาไงต่อ...เงินก็อยากได้...แต่...โอ๊ย คิดอะไรเยอะแยะ นายอาชวินรวยจะตาย เงินแค่นี้ขนหน้าแข้งเขาไม่ร่วงหรอก...เขาเอาเงินมาแบ่งให้ใช้ยังคิดมากอีกยัยบ๊องเอ๊ย!”
แต่แล้วพิมพ์ใจก็อดนึกถึงเพื่อนรักไม่ได้ หากเจ้าหล่อนรู้เข้าว่าเธอไปทำงานให้แฟนเก่าของเจ้าหล่อน แม่จะฉีกอกเธอมั้ยนะ
“บอกมันก่อนดีมั้ย เดี๋ยวถ้ารู้ทีหลังมันจะเป็นเรื่องอื่น ยัยนั่นยิ่งอ่อนไหวอยู่ด้วย”
เมื่อเข้ามานั่งในรถเก๋งคันเล็กของตัวเองแล้ว หญิงสาวก็หยิบโทรศัพท์มือถื
