ไทม์...
"เพลง!!!!!" ผมตะโกนเรียกเพลงตอนที่เห็นเพลงตกบันไดลงไปทีละขั้นจนถึงพื้นผมวิ่งตามลงสุดชีวิต
"เพลง เพลง เพลงไม่เป็นอะไรนะเพลง เพลง" ผมเรียกชื่อเพลงที่นอนไม่ได้สติอยู่ในอ้อมแขนของผมเลือดที่ไหลออกมาจากศีรษะของเพลงทำเอาใจผมแทบหยุดเต้นผมรีบเอามือประคองไว้
"ไทม์อย่าช่วยมัน ปล่อยให้มันตาย" แพรววิ่งตามลงมาแล้วพยายามดึงแขนเพลงผมสะบัดอย่างไม่ออมแรงจนแพรวกระเด็น
"แแกไป!!" ผมตะโกนไล่แพรวที่พยายามจะเข้ามา "กรี๊ดดดด ไทม์ปกป้องมันอีกแล้ว แพรวไม่ยอม แพรวจะฆ่ามัน" ผมกอดเพลงเอาไว้แน่นโดยไม่สนใจเลยว่าตอนนี้ในมือของเพรวมีมีดอยู่แต่ก่อนที่เพรวจะเข้ามาถึงตัวผมกับเพลงพี่พีทก็เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็วิ่งตามลงมาพอดีและช่วยกันล็อคตัวของเแพรวเอาไว้ แพรวพยายามดิ้นแล้วร้องเรียกให้ผมช่วยแต่ตอนนี้ผมไม่สนใจอะไรใครทั้งนั้นผมรีบอุ้มเพลงแล้วรีบพาไปที่ห้องฉุกเฉิน
"หมอ หมอช่วยเมียผมที ฮือออหมอครับหมอ" ผมร้องไ
