ไทม์....
ผมไม่ได้ไปหาเพลงวันนี้วันที่สามวันแล้วไม่ใช่ว่าผมไม่อยากไปหานะผมอยากไปหาอยากไปเห็นหน้าแต่ผมไม่กล้าไปผมกลัวเพลงจะไม่พอใจถ้าเจอหน้าผมผมก็เลยคอยถามอาการของเพลงจากพี่สาวตัวเองว่าตอนนี้เป็นยังไงบ้างพี่สาวผมก็บอกว่าอาการกีขึ้นแล้วอีกไม่กี่วันก็น่าจะออกจากโรงพยาบาลได้พอได้ยินแบบนั้นผมก็สบายใจแม้ว่าจะคิดถึงมากแค่ไหนก็ตาม
ครืดดด ครืดดดดด
เป็นไอ้กันที่โทรมาผมกดรับโทรศัพท์สายเพราะไม่รู้ว่ามันโทรมามีธุระอะไรหรือเปล่า
"มึงโทรมามีอะไร"
"ไอ้ไทม์คืนนี้ไปตี้กันป่ะกูนัดสาวๆไว้ให้มึงเลือกเพียบเลย"
"ไม่อ่ะกูจะกลับไปนอน" ผมบอกไอ้กันไปตรงๆเพราะผมง่วงจริงๆอีกอย่างผมรู้สึกเหนื่อยหน่ายอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนไม่อยากไปเที่ยวไหนหรือทำอะไรเลยผู้หญิงที่ผมคั่วอยู่โทรหาผมๆก็ไม่รับพร้อมกับบล็อกเบอร์ไปเลยจะได้ไม่ต้องโทรมาหาผมอีก ตอนนี้ผมไม่อยากอะไรกับใครทั้งนั้น เพราะผมรู้ว่าสิ่งที่ผมเคยทำมันทำให้เพลงเสียใจแล
