ไทม์....
"ตอนนี้...มีใครบางคนกำลังจ้องเล่นงานเราอยู่"
"ใครเหรอคะ"
"พี่สาวเรา" ผมบอกเพลงรักไปตามตรงเพราะคิดว่าเรื่องนี้ผมไม่ควรปิดบังเธอเพื่อที่เธอจะได้ระวังตัวเอง
"พี่แพรวเหรอคะ" ผมพยักหน้าแทนคำตอบ
"แล้วพี่แพรวจะมาเล่นงานเพลงเรื่องอะไรคะพี่รู้ไหม"
"ก็....เรื่องที่พี่ขอเราเป็นแฟนนั่นแล่ะแล้วก็เรื่องที่พี่จูบเรา" พอผมพูดจบประโยคเพลงรักก็นิ่งไปผมไม่รู้ว่าตอนนี้คนตรงหน้ากำลังคิดอะไรอยู่
"ที่พี่บังคับให้เพลงมาอยู่ที่นี่กับพี่ก็เป็นเพราะเรื่องนี้ใช่ไหม"
"อืมมใช่" ผมสารภาพ
"อันที่จริงพี่ไม่ต้องลงทุนให้เพลงมาอยู่ที่นี่กับพี่ก็ได้นะคะ แค่พี่บอกเพลงมาตามตรงตั้งแต่แรกเพลงก็จะระวังตัวเองโดยที่พี่ไม่ต้องลำบากใจให้เพลงมาอยู่ด้วยกับพี่ เพลงรู้ว่าพี่คงไม่ได้อยากให้เพลงมาอยู่ด้วยสักเท่าไหร่พี่อาจจะแค่รู้สึกผิดที่เป็นต้นเหตุที่ทำให้พี่แพรวโกรธและไม่พอใจเพลง" ผมคิดว่าเพลงรักโง่ซื่อไม่ทันคนแต่เปล่าเ
