ไทม์....
หลังจากที่ช่วยเพลงจนเสร็จเป็นรอบที่เท่าไหร่ไม่รู้เพลงก็หันหลังให้ผมแล้วเอาผ้าห่มคลุมร่างกายตัวเองซึ่งผมก็ไม่ได้เซ้าซี้หรือถามอะไรจนกระทั่งผมได้ยินเสียงเหมือนเพลงร้องไห้
"เพลง"ผมถามคนที่นอนหันหลังให้ผมอยู่ตอนนี้
"ฮึก ฮึก คะ"
"เป็นไงบ้างดีขึ้นบ้างหรือเปล่า" ผมถามอีกรอบเพลงก็ยังคงไม่หันมา
"เพลงขอโทษที่พี่ต้องฝืนใจมาช่วยเพลงแบบนี้" พูดจบเพลงก็หอบผ้าห่มวิ่งเข้าห้องน้ำ ถามว่าผมตามเข้าไปไหม..ผมไม่ได้ตามเข้าไปเพราะผมกลัวจะห้ามใจตัวเองไม่อยู่เนื่องจากทุกอย่างตอนนี้มันเป็นใจให้ผมผิดคำพูดตัวเองว่าจะไม่ทำอะไรเพลงมากไปกว่าที่ทำก่อนหน้านี้
"ฮึก ฮึก ฮึก ฮือออ ฮือออออ" เสียงสะอื้นร้องไห้ดังลอดออกมาจากในห้องน้ำทำให้ผมต้องรีบลุกไปดูเพราะไม่รู้ว่าเพลงเป็นอะไร
และพอผมผลักประตูเข้าไปภาพที่เห็นก็คือเพลงนั่งกอดเข่าร้องไห้ตัวสั่นอยู่ใต้ฝักบัวที่มีน้ำไหลลงมาไม่หยุด
"เพลง"
"พี่ไทม์ อะ ออกไป ฮึก ฮ
