“และผู้หญิงที่มีเพชรแท้ไว้ในครอบครอง ก็เปรียบเสมือนเธอมีเพื่อนแท้แล้วในชีวิต”
เอวิตรายิ้มร่าและรู้สึกสนุกสนานที่ได้คุยกับผู้ชายหลักแหลมอย่างโรมัน เธอไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร แต่ท่าทางของเขาไม่ธรรมดา หญิงสาวสังเกตจากการแต่งกายที่เข้ากับบุคลิกของเขา นาฬิกาที่เขาสวมใส่ และเหนืออื่นใดคือร่างกายของเขาที่แนบชิดกับตัวเธอในจังหวะการเต้นรำที่ดนตรีเริ่มคึกคักขึ้นเล็กน้อย
บทที่ 2
เอวิตราส่งสายตาเป็นประกายผ่านหน้ากากที่แอบซ่อนใบหน้าสวยงามเอาไว้ให้หนุ่มแปลกหน้า ช่างน่าแปลกที่เธอรู้สึกเหมือนนี่เป็นครั้งแรกที่ตื่นเต้นมากเวลาอยู่กับผู้ชาย เขาเป็นคนแรกที่ทำให้เธอรู้สึกตื่นตัว
ไม่ว่าจะเป็นอกกว้างที่เสียดสีอยู่กับทรวงอกสวยยามเคลื่อนไหว มือหนาใหญ่ที่กอบกุมมือของเธอไว้และในเวลาเดียวกันหญิงสาวก็กอดบ่ากว้างของเขาข้างหนึ่งไว้แน่น กระทั่งเอวิตรารู้สึกว่าบทเพลงใกล้ถึงโน้ตตัวสุดท้าย
ซึ่งในช่วงเวลานั้นหญิงสาวก็รู้สึ
