“ว่ายังไงนะคะ! ไม่จริง! คุณพูดเรื่องอะไรนายหัวเชน”
บทที่ 2
สายไหมปากสั่นระริก เธอไม่เคยกลัวอะไรมาก่อนในชีวิตมากเท่าตอนนี้ นี่เธอกำลังพูดกับคนเสียสติหรือคนบ้าคลั่งกันแน่ พ่อแม่ส่งเธอมาพบกับอะไร หญิงสาวยังไม่เข้าใจจึงต้องถามเขาด้วยเสียงสั่นเทาอีกหน
“คุณอย่ามาโกหกฉันดีกว่า ก็คุณไม่ใช่หรือคะที่เป็นหนี้พ่อกับแม่ของฉันเป็นสิบล้าน ที่ฉันมาที่นี่ก็เพื่อทำความตกลงกับคุณแทนท่านนะคะ”
“มาเพื่อเอาตัวขัดดอกกับฉันล่ะไม่ว่า!”
เชนแทบไม่ปล่อยให้สายไหมหายใจหายคอ เขากระชากเธอเข้ามาชิดอกกว้าง บีบต้นแขนจนหญิงสาวร้อง
“โอ๊ย! ปล่อยนะคะ ฉันเจ็บ...ถ้าคุยกันไม่รู้เรื่องฉันจะกลับกรุงเทพตอนนี้เลย”
“ไม่ได้! ฉันไม่ให้เธอกลับไปหรอกสาวน้อย” พูดเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน “อย่างน้อยถ้าฉันไม่ได้เงินคืนจากพ่อแม่ของเธอ ฉันก็ต้องได้อะไรสักอย่างเป็นการใช้หนี้แทนเงินที่ฉันสูญไปและจนถึงป่านนี้ลูกหนี้ฉันก็ยังไม่ยอมจ่ายซะที”
“คุณบ
