กลเกมสวาท บทที่ 5
1027 คำ
จินดามณีพยายามพลิกตัวแต่จนแล้วจนรอดก็ไม่พ้นจากกายแกร่งของเขา ยิ่งดิ้นเคนก็ยิ่งขยำขยี้สองเต้าอย่างย่ามใจและซุกไซ้ไปตามลำคอระหง ขบกัดทุกที่ที่ปากร้อน ๆ ของเขาไปถึง กระทั่งเมื่อไปหยุดที่หน้าท้องแบนราบเขาก็ชะงักไปนิดหนึ่งก่อนเงยหน้าขึ้นมองหญิงสาว เขาพินิจดูบนไหล่กลมกลึงและหน้าท้องแบนราบพร้อมทั้งแสยะยิ้มหยัน
“นี่ขนาดลงทุนไปลบรอยสักคู่ขาที่คุณบอกว่าเก่งนักเก่งหนาอย่างผมออกจากหน้าท้องกับไหล่ของคุณเลยหรือนี่”
คำพูดของเขาทำให้จินดามณีเองก็ถึงกับนิ่งไป รอยสักอย่างนั้นหรือ...เธอไม่เคยสักตามร่างกายเลยแม้แต่สักแห่งเดียว น้ำเพชรต่างหากที่ชอบรอยสักเป็นชีวิตจิตใจ
“ก็ฉันไม่เคยสัก”
“เลิกโกหกกันซะที!” เขาลั่นเสียง “คุณไปสักชื่อของผมไว้เมื่อสามเดือนก่อนที่หน้าท้องของคุณ”
เขาว่าแล้ววางฝ่ามือร้อนลงบนหน้าท้องของหญิงสาว จินดามณีปั่นป่วนจนต้องแขม่วหน้าท้องเป็นแอ่งลึก มือของเขาวางในจุดที่ต่ำลงไปกว่านั้นและมันทำให้เธอเสียวขึ้นมาด้วยความกลัว
“คุณสักชื่อผมตรงนี้ และก็ชอบให้ผมจูบคุณที่ตรงนี้ด้วย พริซซี่”
นัยน์ตาคู่สวยเบิกกว้างเมื่อเคนกระชากกระโปรงออกจากสะโพกของหญิงสาว ยังเหลือแต่แพนตี้ที่ปกปิดความอวบอูมของเนินสามเหลี่ยมไว้ไม่มิด เขายิ้มอย่างย่ามใจก่อนจะทำให้เธอตกใจอีกครั้งด้วยการกระชากอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายออกจากตัวเธอ
“เคน...อย่า...อย่าทำอะไรฉัน!”
จินดามณีร้องไห้แต่เคนกลับดึงกางเกงยีนส์จนหลุดออกจากขาแข็งแกร่งของเขาพร้อมทั้งบ๊อกเซอร์จนเหลือแต่กายเปลือยเปล่าก่อนโถมกายลงไปหาร่างอรชรอีกครั้ง
“กลัวอะไรพริซซี่” เขาแสยะยิ้มน่ากลัว “ผมก็แค่จะทำให้คุณจำผัวตัวเองได้อีกหน ก็เท่านั้น”
ชายหนุ่มยังไม่หยุดบีบเคล้นสองเต้าพร้อมกันกับที่เขาเบียดแกนกายหนาเข้าหา จินดามณีอึดอัดแทบอยากกรีดร้องแต่ถูกเขาปิดปากเอาไว้ด้วยจูบหนักหน่วงเสียทุกครั้งเขา
“เคน...ไม่ใช่ฉัน...เธอไม่ใช่ฉัน!”
จินดามณีร่ำร้องเมื่อปากเป็นอิสระแต่ร่างกายหนักอึ้งเหมือนเอาหินเป็นตันมาทับจนแทบขยับไม่ได้ เคนไม่สนใจ ปากร้อน ๆ ของเขารุกไล่ไปจนทั่วเรือนร่างของหญิงสาวที่ร้องไห้ด้วยความกลัวสุดชีวิต
“เวลาอยู่กับผู้ชายคนอื่นไม่เห็นกลัวแบบนี้ เวลาคุณหักหลังผมไม่เห็นคุณจะตัวสั่นแบบนี้เลยพริซซี่”
เขาลงเสียงหนักและกดแก่นกายที่แข็งชันกับหน้าขาของหญิงสาว จินดามณีเพิ่งพบประสบการณ์อย่างนี้เป็นครั้งแรกก็ถึงกับออกอาการตกใจ เธอพยายามผลักไสแต่เคนยิ่งดันตัวเข้าหา
“ครางออกมาสิ พริซซี่...คุณชอบครางเสียงดังเวลาเราเมคเลิฟกัน แค่ผมจูบเบา ๆ คุณก็ครางเหมือนจะขาดใจตายอยู่แล้ว”
“ฉันจะครางยังไง...อือ...อา”
นั่นไม่ใช่เสียงครางด้วยความสุขแต่เป็นเพราะร่างกายใหญ่โตที่เบียดกับตัวเธอตลอดเวลา หน้าอกของเธอเสียดสีกับหน้าอกของเขา ไหล่ถูกเบียดชิดและแกนกลางลำตัวก็ถูกเสียดสีรุนแรงจากกายแข็งชันของเขา
มันเป็นครั้งแรกที่จินดามณีรู้สึกถึงแก่นกายชายที่กำลังถูไถกับตัวเธอ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าตอนนี้เคนหื่นกระหายแค่ไหน เขากดลำตัวบนร่างของเธอและหอบหายใจเหมือนเหนื่อยแต่ไม่ใช่ เขากำลังเกิดอารมณ์อย่างรุนแรงต่างหาก
บทที่ 5
“ผมจะร่วมรักกับคุณ พริซซี่” เขากระซิบกระซาบข้างหูและล้วงควักปลายนิ้วเข้าไปในไยไหมบนเนินสามเหลี่ยมอวบอูมของหญิงสาว จินดามณีรู้สึกถึงความฉ่ำเยิ้มของตัวเองในวินาทีนั้น
“ผมจะร่วมรักกับคุณแล้วจะแบ่งปันภาพของเราไปให้เพื่อน ๆ ของผมได้ดูกัน”
หญิงสาวเหลือกตาขึ้นเมื่อได้ยินดังนั้น “ไม่นะคะ! เคน...อย่าทำอะไรบ้า ๆ อย่างนั้นนะ”
“ผมทำได้ทุกอย่าง ทำเลวเหมือนที่คุณทำกับผมนั่นแหละ พริซซี่!”
เคนทำท่าเหมือนจะบีบคอหญิงสาว จินดามณีกลัวจนลนลาน เขาต้องเป็นคนโรคจิตแน่ ๆ เธอจะทำยังไงดี
“และผมว่าคุณต้องชอบแบบนี้แน่”
เขาพูดเสียงลอดไรฟันก่อนจะหันไปดึงเชือกที่ซ่อนอยู่ใต้หมอนออกมาแล้วมัดข้อมือหญิงสาวตรึงไว้เหนือศีรษะของเธอ
“เคน...คุณมันซาดิสก์ คุณจะทำอะไรฉัน!”
เขาหยัดร่างอยู่เหนือเธอและแสยะยิ้มอย่างทุกครั้ง แก่นกายของเขาพุ่งผงาดอยู่เหนือหน้าท้องของเธอ มันมีขนาดใหญ่มากและแข็งชันเหยียดยาวจนดูน่าครั่นคร้าม
“คุณต่างหากที่ชอบแบบนี้ ชอบให้ผมทรมาน ชอบให้ผมทำแบบรุนแรงแล้วคุณก็ครวญครางอย่างมีความสุข คุณชอบให้ผมทำเหมือนคุณกำลังถูกทรมาน คืนนี้คุณจะได้สมใจอยากอีกแน่พริซซี่”
เคนก้มลงไซ้จมูกโด่งของเขาไปตามลำคอเรียวระหง จินดามณีที่อยู่ในสภาพถูกจับมัดมือไว้เหนือศีรษะแอ่นร่างขึ้นเวลาที่เขาใช้ปากเม้มไปตามผิวหนังบาง ๆ ของเธอ
ความกลัวแล่นพล่านแต่ในนั้นกลับแฝงไว้ด้วยความซู่ซ่าหวั่นหวามอย่างแปลกประหลาด ผู้ชายใจร้ายปลุกความปรารถนาในเรือนร่างที่บิดไปมาด้วยปากเร่าร้อนที่วนเวียนไปทุกพื้นอณูผิว ทั้งขบกัด บีบขย้ำ กระทั่งปากร้อนร้ายเลื่อนมาถึงสองเต้างามที่พุ่งชันกระเพื่อมไหว
“อ๊าย...ซี๊ด...อ๊า”
- ผู้เขียน
