ตอนที่ 9
ศัตรูหัวใจ
หลังหมดคลาส เธอและเพื่อนซี๊อย่างแทนนี่ก็รีบเดินออกมาทันที สองเท้ามุ่งตรงไปยังห้องเรียนของเด็กปี 1 อย่างไม่ต้องคิด แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้ไปถึง เสียงหัวเราคิกคักที่คุ้นหูก็ดังขึ้น
กึก!
"ยัยพีช! แกจะหยุดเดินก็บอกก่อนสิยะ! ถ้าดั้งฉันหักแกจะทำไง"
"แกสูงเป็นเปรตแบบนั้นจะเอาอะไรมาหัก อย่าเยอะ!" เธอจดจ้องไปที่มุมตึกซึ่งเป็นบันไดที่จะขึ้นไปตึกของปี1 รอเพียงกี่วินาที คนที่เธอรอคอยก็โผล่มาจริง ๆ
"ไอ้กวิน!" เสียงของเธอทำให้ทั้งกลุ่มหยุดชะงัก ภีมกับนนท์รีบกระโดดหลบไปด้านหลังของเจ้าของชื่ออัตโนมัติ เหลือแค่มีนาเท่านั้นที่ยืนมองเธอกับกวินสลับกันไปมาปริบ ๆ
"อ้าวนึกว่าใคร.. พี่พีชนี่เอง พี่มาแบบนี้มีอะไรเหรอครับ เอ๊ะ.. หรือว่าคิดถึงผมหรือเปล่าน๊า" กวินยกยิ้มกวนประสาท แต่มันกลับทำให้ความอดทนของเธอเริ่มหมดลง
"คิดถึงบ้านนายสิ! ลบรูปออกเดี๋ยวนี้นะกวิน!"
"ลบรูปอะไรเหรอครับ"
"ไอ
