หมับ!
มือเล็กที่กำลงสอดเข้าใต้ชายเสื้อถูกจับเอาไว้ด้วยฝ่ามือใหญ่ของคีตา นัยน์ตาคมหลุบมองลงช่างเรียบเฉยไร้อารมณ์แต่ก็แฝงไปด้วยการจับผิด สิ่งที่เกิดขึ้นและอาการที่เปลี่ยนไปของฉันกำลังสร้างความน่าสงสัยสินะ
แต่การที่ฉันทำแบบนี้ไม่ได้ฝืนทำหรือจำใจทำ ทุกการกระทำมันย่อมมีสิ่งที่ต้องการซ่อนเอาไว้เสมอ...
“อยากได้อะไรไหนพูดมาเลย” คีตาย้อนถามกลับอย่างตรงไปตรงมา ความสงสัยกับการเปลี่ยนไปกะทันหันของฉันทำให้เขาหมดความอดทน
“นาย”
“....” คำตอบที่ได้กลับไปทำอีกฝ่ายเงียบสนิท
“ถามว่าอยากได้อะไรก็นาย...” จะให้ตอบย้ำอีกกี่ครั้งฉันก็จะตอบแบบเดิม
“แลกกับการที่ฉันอย่าตามหาราชา?” ก่อนหน้านี้ที่ฉันพูดเอาไว้ดูเขาจะจับใจความได้ตรงประเด็น ซึ่งมันถูกต้องตามที่คีตาพูด
“ตัดเรื่องราชากับคีย์ออกไป ให้มันเหลือแค่เรื่องของฉันกับนาย...และฉันจะเป็นของนายเพราะอยากได้เหมือนกัน” คำพูดตรงไปตรงมาไม่ต้องอ้อมค้อมอีกต่อไป บางทีม
