“หา! เอ่อ พลอยชักงงแล้ว” พนักงานสาวยื่นถุงที่ซ่อนไว้ด้านหลังสี่ถุง ภายในมีทั้งถุงที่บรรจุกล่องสตรอว์เบอร์รีเกาหลีลูกโตท่าทางฉ่ำหวาน และอีกหลายถุงเป็นขนมร้านดังที่ไอรดาชื่นชอบ”
“ตกลงคุณหมอยกให้พี่ทุกถุงจริงๆ เหรอคะ” หญิงสาวดีใจราวกับถูกรางวัลที่หนึ่ง
ไอรดามองถุงต่างๆ ที่คนบ้านั่นฝากมาให้อย่างเต็มตาแล้วถอนหายใจอย่างโล่งอก เธอเข้าใจผิดไปเอง “อ้าว! แล้วกัน ที่แท้ก็ถุงขนม พลอยนึกว่า...”
“คุณหมอคิดว่าถุงอะไรเหรอคะ”
ไอรดาหน้าแดงจัด ยิ้มบางๆ “ไม่มีอะไร ไปทำงานเถอะ เอาถุงพวกนั้นไปให้หมดทุกถุงเลย ไปแบ่งให้พนักงานคนอื่นๆ ด้วยก็แล้วกัน ช่วงนี้พลอยไดเอ็ต ไม่อยากกินอะไร”
เป็นจังหวะที่ประตูห้องถูกผลักเข้ามา พร้อมร่างสูงที่ยืนสีหน้าขรึมเต็มอยู่ตรงกรอบประตู
“ใครใช้ให้พี่ตฤณเข้ามาไม่ทราบ” ไอรดาส่งสายตาให้พนักงานสาวออกไปได้แล้ว เธอมีเรื่องต้องคุยกับเขา พนักงานสาวก็รู้งานรีบเลี่ยงออกไป
“ขอบคุณนะคะคุณต
