"วันเกิดพี่...ทำไมไม่มา" เสียงทุ้มเอ่ยถามคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าแววตาราบเรียบเต็มไปด้วยความขุ่นมัวรวมถึงกลิ่นแอลกอฮอล์จำนวนไม่น้อยที่ฟุ้งเข้าใส่จมูกเล็กของมีนาอย่างจัง ทำให้คนตัวเล็กรับรู้ได้ถึงท่าทีของรุ่นพี่หนุ่มที่ใบหน้าแดงก่ำจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ ก่อนที่คำพูดที่อีกคนเคยพูดไว้จะฉายเข้ามาในหัวหญิงสาว
'เวลาพี่เมา...อย่าอยู่ใกล้พี่' หลังจากที่นึกได้แบบนั้นรวมถึงเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นกับตัวเอง มีนาก็ไม่รอช้าที่จะเอื้อมมือไปทำท่าจะปิดประตูห้องหนีอีกคน ทว่า...
หมับ!
โซ่ที่ไวและแข็งแรงกว่าก็เอื้อมมือเข้าไปจับประตูห้องไว้ด้วยความรวดเร็วพร้อมกับแทรกตัวเข้าไปในห้องจนมีนาที่ยืนอยู่เบิกตากว้างขึ้นสีหน้าตกใจสุดขีดแต่ว่ายังไม่ทันที่จะได้ทำอะไร ร่างสูงที่ยืนอยู่ก็เคลื่อนมือเข้ามากระชากร่างเล็กเข้าหาตัวเพื่อพูดคุย
"พี่ถามว่าทำไมไม่มา" ปากหนาขยับถามกึ่งมีสติเล็กน้อย
"มะ...มีนาไม่สบาย..."
"โกหก! เราไป
