Ep.10 แตกละเอียดฟาดยับ

1054 คำ
อึก! ร่างกายที่เมาของสมิงเคลื่อนไหวไปมาอย่างคุมไม่ได้ เมื่อเธอถูกกระชากใบหน้าของสาวน้อยจึงแนบชิดติดอกแกร่งทันที โดยที่เสียงร้องไห้สะอื้นยังดัง "ฮื้ออออ" "กูขอโทษที่เข้าใจผิด จบไหม มึงจะตบกูคืนไหมล่ะ" "ฮึก ฮื้อออ" "เฮ้อออ! เป็นผู้หญิงที่เมาแล้วไร้สติที่สุดเท่าที่กูรู้จักเลยนะ" "พี่ด่าหนูอีกแล้ว ฮื้อออ!" เสียงแหลมของสมิงร้องดังขึ้นอีกจนสิงหาไม่รู้จะทำยังไง มือของเขาตบลงที่ก้นของเธอทันที "...." เมื่อฝ่ามือสิงหาฟาดลงที่แก้มก้นสมิง ปรากฏว่าเธอหยุดร้องไห้ชะงัก "มึงหลับแล้วเหรอ" ผมพยายามผลักดันตัวมันออก แต่ร่างเมาทำให้น้ำหนักทิ้งตัว "ฮื้ออออ" "เชี่ย" คลืบๆ สิ้นสุดคำถามสมิงก็ร้องไห้โฮขึ้นมาอีกจนสิงหาต้องใช้มือลูบที่แก้มก้นของเธอเสียงร้องจึงหยุดลง "มึงบ้าปะเนี่ย" ผมไม่เข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้นทำไมเมื่อสัมผัสลูบสะโพกแก้มก้นมันถึงหยุดร้อง "อื้อ พี่สิงหา อึก" ฉันรู้สึกเหมือนถูกโอบกอดอย่างอบอุ่น เพราะว่าอยู่กับปู่ย่าที่จ้างพี่เลี้ยงมาดูแลจึงไม่ค่อยมีใครกอดฉัน เว้นแต่ตอนที่ป๊ากับม๊ามาหาปิดเทอมพวกเขาจะโอบกอดพร้อมกับลูบและตบก้นฉันเบา ๆ ตั้งแต่เด็ก "อึ้ม" จู่ ๆ ผมก็ตัวชาขึ้นมาเมื่อมันเงยหน้าเชิดแล้วหน้าผากดันมาโดนริมฝีปากของผม เสียงเรียกอย่างออดอ้อนทำให้รู้สึกประหลาด "กอดหนูหน่อย" สมิงพูดเสียงแผ่วเบาพร้อมกับวางใบหน้าซุกไว้ที่อกแกร่งของสิงหา เธอทิ้งตัวไว้ในอ้อมกอดของเขาโดยที่ไม่รู้ว่าตอนนี้ความเป็นชายเริ่มตอบสนองจากปฏิกิริยานี้ "แข็งทำห่าอะไรเนี่ย" ปกติผมจะไม่มีอารมณ์ร่วมกับผู้หญิงที่ไม่ใช่สเปก แต่ครั้งนี้ท่อนเอ็นดันแข็งผงาดขึ้นมาทันทีไม่รู้ว่าเพราะอะไร รู้แต่ว่าเอ็นผมขยายขึ้นจนปวดหนึบ ร่างกายเหมือนกำลังถูกไฟเผา แล้วถังน้ำมันดันร่วงหล่นลงใส่ซ้ำ ความรู้สึกที่อบอ้าวร้อนแรงนี้ทำให้ผมต้องรีบหายใจอย่างถี่ๆ เพื่อระงับความรู้สึกเอาไว้ จะเอากับใครก็ได้แต่ไม่ใช่กับเด็กแรดที่ชื่อ 'สมิง' หลังจากนั้นสิงหาพยายามควบคุมอารมณ์ตัวเองจนกระทั่งไปส่งสมิงที่บ้านแล้วกดกริ่งเรียกคนรับใช้เพื่อแบกร่างสมิงกลับเข้าไปในบ้าน -คอนโดสิงหา- "เหนื่อยฉิบหาย" พอเข้ามาในห้องผมนั่งซัดตัวลงโซฟาด้วยความเหนื่อยล้า หัวเกยวางบนที่พิงแต่แปลกที่ในหัวยังวนเวียนภาพและกลิ่นของเด็กแรดไม่หาย เช้าวันต่อมา -มหาวิทยาลัยเอกชน- ตึกภาษาญี่ปุ่น เพียะ! "ปล่อยกูนะอีพวกหมาหมู่" "แรดอย่างมึงมันก็ต้องเจอหมาหมู่แบบนี้แหละทำให้เพื่อนกูพลาดพี่สิงหาไปได้เพราะมึงคนเดียวเลย" เมื่อเพื่อนของแอมได้รู้เรื่องเกี่ยวกับทั้งคู่ก็ยกพวกมาลากตัวของสมิงไปหลังตึกร้างแล้วรุมตบกันอย่างมันมือ บรื้นนน หลังเลิกเรียนที่ลานจอดรถทุกคนต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน แอมและพรรคพวกมารถเก๋งคันเดียวกันกำลังขึ้นรถและสตาร์ทเพื่อออกไป เพล๊ยง!!! กระจกหน้ารถถูกท่อนเหล็กหนาทุบจนแตกละเอียดด้วยความโกรธเคือง สมิงถือท่อนเหล็กมาแล้วฟาดไม่ยั้งสุดแรงเกิด "อีสัด! คิดว่าทำกูได้ฝ่ายเดียวหรือไง" ฉันที่โมโหมากถือท่อนเหล็กฟาดไม่ยั้งจนเสียงกรีดร้องโวยวายดังขึ้นและทุกคนต้องมามุงดู ควั๊บ! เมื่อสิงหาเห็นเหตุการณ์เลยรีบไปคว้าตัวของสมิงแล้วลากออกไปจากตรงนั้นทันที "หยุดบ้าสักทีได้ไหม!" "พี่ไม่เห็นหน้าหนูหรือไงชอกช้ำขนาดไหน พวกมันรุมตบหนูนะ'' "แต่มึงก็ไม่ควรไปทำลายข้าวของของเขา รู้ไหมราคากี่ล้าน" "ช่างมันสิ! บ้านหนูรวยจะซื้อคืนสักสิบคัน" "ถูกเลี้ยงมาแบบไหนวะ ถึงได้มีความคิดและการกระทำผิดเพี้ยนขนาดนี้ พ่อแม่ไม่สั่งสอนเหรอ" "...." คำพูดสิงหาทำให้สมิงอึ้งจนเธอแน่นิ่ง น้ำตาที่คลออยู่เริ่มไหลออกมาอย่างไร้เสียง ผลึก มือเล็กๆ ของสาวน้อยผลักดันตรงหน้าอกแกร่งของสิงหาจนเขาเซถอยหลัง "หนูเกลียดพี่ หนูจะเลิกชอบพี่แล้ว" ความอดทนของฉันสิ้นสุด ใช่! เพราะพ่อแม่ไม่ได้อยู่กับฉันเลยไม่มีใครกล้าอบรมสั่งสอน แล้วผิดตรงไหนที่ฉันเป็นแบบนี้ หมั๊บ "อื้อ!!" เมื่อฉันตัดสินใจเดินออกไปผ่านตัวพี่สิงหาแค่เพียงสองก้าว กลับถูกกระชากแขนดันตัวติดกำแพง พี่สิงหาพุ่งตัวเข้ามาจูบปากฉันแน่นจนขยับไม่ได้ "เป็นเด็กไม่ดีแล้วยังโกหกตัวเองอีก จะเลิกชอบกูเหรอ? มึงทำได้จริงหรือเปล่า" แววตาจริงจังทำผมหวั่นใจเลยตัดสินใจทำอะไรบ้าๆ ลงไป รู้ตัวอีกทีก็ประกบจูบปากของมันไว้แน่น "หนูจะเลิกชอบพี่จริงๆ" หัวใจฉันเต้นเหมือนถูกโยนลงก้นเหว คำพูดของพี่สิงหาทิ่มแทงใจฉันตลอดเวลา ทำไมเขาต้องมาทำแบบนี้ในตอนที่ฉันจะตัดใจ "เลิกชอบกูให้ได้แล้วกัน" ผมเขยื้อนหน้าเข้าไปใกล้จนตอนนี้แทบจะชิดติดกันแล้วกล่าวเสียงเน้นย้ำ สายตาที่มันมองมาเหมือนกับว่าคำพูดนั้นเป็นเรื่องจริง แล้วทำไมผมถึงไม่ยอมปล่อยมันไป ทั้งที่ควรจะดีใจด้วยซ้ำ แม่งเอ๊ย!! ฟุ๊บ สิงหาลากแขนของสมิงมาที่รถแล้วเหวี่ยงเธอลงเบาะหลัง "พี่สิงหาหนูเจ็บนะ!!" ฉันโวยวายทันทีเมื่อเขาฉุดกระชากข้อแขนเล็กจนเจ็บ บรื๊น สิงหาขับรถออกไปจากมหาวิทยาลัยทันทีโดยที่มีสมิงนั่งอยู่เบาะหลังเด้งตัวขึ้นมาถาม "พะ พี่สิงหา! จะพาหนูไปไหน" "มึงบอกว่าจะเลิกชอบกูไม่ใช่เหรอ" "ใช่ พี่ไม่ดีใจหรือไงจอดรถนะหนูจะลง" "งั้นรอให้เห็นลีลากูก่อนแล้วค่อยตัดสินใจว่าจะเลิกชอบจริงไหม"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม