ตอนที่ไม่มีชื่อ

1125 คำ

ตึกA "ขายมงกุฎต่อเท่าไหร่ห้าหมื่นพอไหม" ฉันหยิบมือถือพร้อมกับเปิดแอปพลิเคชันธนาคารแล้วยื่นให้กับดาวมหาลัยที่ดูจะภูมิใจในมงกุฎนั้นเหลือเกิน "จะบ้าเหรอ เป็นโรคจิตหรือเปล่าใครจะขาย นี่ความภาคภูมิใจนะยิ่งพี่สิงหาเดินมาสวมมงกุฎให้ฟินจะตาย" ใบหน้าสาวสวยที่ดูน่ารักสมวัยยิ้มพร้อมกับพูดจาเพ้อฝันยิ่งเป็นชนวนทำให้สมิงโมโหหนักขึ้น เเคว๊ง "อีบ้า ทำอะไรเนี่ย"' มงกุฎถูกปัดจนร่วงหล่นลงพื้น สาวสวยต้องรีบก้มลงไปเก็บพร้อมกับด่าสมิงที่เป็นผู้กระทำ "ตลก" ฉันพูดพร้อมเบะปากน่าหมั่นไส้นัก สงสัยต้องตบสั่งสอนสักที หมั๊บ! มือของสมิงง้างขึ้นเกือบจะฟาดลงบนใบหน้าของดาวมหาลัยแต่กลับมีใครบางคนจับคว้าข้อแขนของเธอเอาไว้ก่อน "พี่สิงหา" สองสาวประสานเสียงกันเมื่อจ้องมองใครบางคนที่เข้ามาขัดจังหวะ "มึงอีกแล้วนะ! กูว่าแล้วต้องมาก่อเรื่องที่นี่เลยตามมาดู" ผมเห็นแววตาดุร้ายตั้งแต่บนเวทีประกวดเลยคิดว่าสมิงต้องมาหาเรื่องน้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม