หลังศึกอารมณ์ร้ายสงบลงเกือบสามชั่วโมงทั้งคู่สลบทันที เมื่อตื่นสิงหาไปส่งสมิงที่บ้านยามเช้าตรู่
บนรถ
"รู้หรือยังอาทิตย์หน้ามีไปเข้าค่ายที่ดอย แทนที่จะไปทะเลเหมือนทุกปีนะ" ผมถามสมิง
"ไม่ทราบค่ะ ตายแล้วหนูต้องพกผ้าห่มไปกี่ผืนเนี่ยคงหนาวเเย่"
"เอาไปผืนเดียวพอร้อนจะตายห่า แล้วต้องเดินทางไปเองนะปีนี้คณะวิศวะได้ไปกับเอกภาษาญี่ปุ่น"
"จริงเหรอ! งั้นเราไปด้วยกันนะ"
"เออ อย่ามาสายก็แล้วกัน"
"พี่สิงหาน่ารักที่สุด"
จุ๊ฟ~ สมิงคว้าคอก่อนจะจูบที่แก้มสิงหา
-มหาวิทยาลัยเอกชน-
"พี่สิงหาให้พิมไปด้วยสินะคะ พิมไม่อยากไปรถบัส" เสียงอ่อนหวานของนักศึกษาสาวปีหนึ่งที่ยืนออดอ้อนอยู่ข้างรถของหนุ่มวิศวะ
"ไม่ว่าง!!!"
ควับ ทุกสายตาเหลียวมองตามเสียง ปรากฏว่าเป็นสมิงและเพื่อนๆ
"รถพี่สิงหาเต็มแล้วแต่ว่างอยู่ที่หนึ่ง บนหลังคาจะนั่งไหม! จะได้ขอเชือกมาล่ามไว้ ตัวบางแบนทั้งหน้าหลังแบบนี้คงปลิวลมได้ง่ายๆ" ฉันแสยะยิ้
