กว่าจะลงมือล้างจานได้ขนมหวานก็ใช้เวลายืนสงบสติอารมณ์อยู่นาน เพราะความรัญจวนที่พ่อเลี้ยงของเธอได้ทิ้งไว้ให้นั้นยังไม่จางหาย
เมื่อทำความสะอาดภายในห้องครัวเสร็จขนมหวานก็เดินออกมาหาปีเตอร์เพื่อคุยกับชายหนุ่มเรื่องขอไปทำโปรเจคงานกับแพนเค้ก ร่างบางเดินเข้ามาหยุดยืนอยู่ข้างโซฟาที่ปีเตอร์นั่งอยู่
“คุณป๋าคะ ขนมขอคุยด้วยสักครู่ได้ไหมคะ” เอ่ยออกไปด้วยความเกรงใจเมื่อเห็นปีเตอร์กำลังนั่งทำงานผ่านไอแพดด้วยใบหน้าเรียบเฉย เธอไม่อยากเข้าไปรบกวนเวลาทำงานของเขา ปีเตอร์ละสายตาออกจากหน้าจอไอแพดหันมองหน้าลูกเลี้ยงที่ยืนอยู่ข้างๆ ก่อนจะพยักหน้ารับ
“นั่งลงสิ”
“ขนมไม่ขอนั่งได้ไหมคะ ขนมยังเจ็บก้นอยู่เลย” อ้อมแอ้มบอกออกไป แค่นั่งทานข้าวเมื่อสักครู่เธอก็เจ็บระบมมากพออยู่แล้ว หากเป็นไปได้เธออยากนอนคุยเสียมากกว่า
“ไม่อยากนั่งก็นอน” ขนมหวานมองหน้าพ่อเลี้ยงด้วยความไม่เข้าใจ จะให้เธอนอนอย่างนั้นหรือ จะให้เธอนอนได้ยัง
