เวลาเกือบสิบเก้านาฬิกาที่ขนมหวานกลับเข้ามาที่คอนโด เมื่อเปิดประตูห้องเข้ามาก็ต้องชะงักเมื่อเห็นปีเตอร์นั่งอยู่ที่โซฟาห้องนั่งเล่น สายตาคมตวัดมองคนที่เพิ่งเดินเข้ามาในห้องด้วยสายตาไม่พอใจพร้อมกับผ่อนลมหายใจออกมา เพื่อข่มอารมณ์หงุดหงิดขุ่นเคืองให้คลายลงเอ่ยถามออกไปเสียงห้วน “ทำไมเพิ่งกลับมา” ขนมหวานจึงเดินเข้ามาหาเจ้าของคำถามอย่างเลี่ยงไม่ได้ ทั้งที่จริงเธอไม่อยากจะพูดคุยอะไรกับเขาตอนนี้เท่าไหร่นัก เพราะยังรู้สึกน้อยใจชายหนุ่มจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อช่วงบ่ายที่ผ่านมา แม้จะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นหลายต่อหลายครั้ง แต่เธอก็ไม่ชินเสียที มีแต่จะเจ็บมากขึ้นเรื่อยๆ ด้วยซ้ำ “คุณป๋ามีอะไรหรือเปล่าคะ” ขนมหวานเลือกที่จะไม่ตอบคำถามของอีกฝ่ายแต่กลับเอ่ยถามย้อนกลับไป และนั่นจึงได้สายตาคมตวัดสายตากลับมามองอีกครั้ง ปีเตอร์มองคนที่ยอกย้อนถามกลับมาด้วยความไม่พอใจเอ่ยต่อว่าเสียงห้วน “ฉันถามเธออยู่