“ แล้วเอ็งลาโรงเรียนมาหรือไง ” นายเทิดถามตามประสาคนบ้านนอกคอกนา
“ โรงเรียนที่ไหนล่ะลุง มหาวิทยาลัย นี่ผมเรียนปริญญาโทแล้วนะ ”
“ เออ ๆ นั่นแหละ ไอ้ลุงมันไม่ได้เรียนกับเขานี่หว่า พูดจาอะไรก็ไม่ค่อยจะถูก เขียนเลขหนึ่งถึงสิบได้ก็บุญแล้ว เคราะห์ดี วาสนาดีที่ได้มาเจอคุณท่านเข้า นั่นแหละ เอ็งลาเขาได้เหรอจะอยู่ได้นานแค่ไหน ”
“ จริง ๆ ก็จบแล้วแหละ ผมยื่นเรื่องจบพอดีลุง ก็เหลือแต่เซ็นต์โน่นเซ็นต์นี่จากทางอธิการ มีสัมภาษณ์งานสองที่ บริษัทใหญ่ด้วยแต่ก็คงไม่ใช่วันสองวันนี้ ”
“ ทำไมเอ็งไม่กลับมาช่วยงานบริษัทคุณท่านวะ จะไปใช้หัวให้ฝรั่งมังค่ามันทำไม ” แทนไทถอนใจเฮือก เขาเองก็ไม่ได้อยากไป ไม่อยากอยู่ที่โน่นนักหรอก แต่ก็ตอบไปตามน้ำ
“ เดี๋ยวผมก็กลับมา ขอทำงานเอาประสบการณ์สักปีสองปี ไม่งั้นคนอื่นเขาจะครหาเอาได้ หาว่าเป็นเด็กเส้น ไม่มีทักษะในการ
