“ทำไมสมองฉลาดๆ ของคุณถึงมองไม่ออก ทำไมถึงต้องบังคับให้ฉันพูดมันออกมาด้วย...”
หญิงสาวยกมือขึ้นปิดหน้าร่ำไห้ ความอับอายและอดสูทะลักไหลอยู่ทั่วทั้งร่าง
“ฉันเกลียดคนโง่แบบคุณที่สุดเลย...”
หลังจากยืนอึ้งอยู่นาน คิริลก็สามารถพูดได้อีกครั้ง สายตาคมกริบที่จ้องมองสาวน้อยตรงหน้านั้นเต็มไปด้วยความยินดี
“ฉันไม่ได้โง่... แต่ฉันไม่คิดว่าเธอจะรักผู้ชายที่บังคับฝืนใจเธอได้ต่างหากล่ะ”
“ใคร...? ใครบังคับฝืนใจฉันกัน คุณพูดบ้าอะไรคุณคิริล”
หญิงสาวตวาดใส่หน้าหล่อๆ ของคิริลลั่น ตอนนี้ไม่เหลืออะไรให้ต้องเก็บกักอีกต่อไปแล้ว เพราะหล่อนกำลังได้ลิ้มรสกับคำว่าอับอายที่สุดในชีวิตอยู่ในขณะนี้แล้ว
“วันนั้น... วันที่เรามีอะไรกัน มันเป็นเพราะเธอถูกยาปลุกเซ็กซ์”
“จริงเหรอคะ คุณรู้ได้ยังไง”
คิริลยิ้มบางๆ ก่อนจะพูดออกมา
“ซินดี้หลุดมันออกมา และฉันก็คาดคั้นจนรู้ทุกอย่างทั้งหมด เธอดื่มน้ำแก้วที่มียานรกนั่นเข้าไปจนหมดท
